شناسایی مؤلفه های آموزش و توسعه سرمایه انسانی در گذر از دانشگاه سنتی به دانشگاه آینده به روش آمیخته

بدون تردید، انسان محور توسعه است و نقش آموزش و پرورش و آموزش عالی در تربیت و توسعه منابع انسانی کاردان بی رقیب است. بنابراین، لازم است دانشگاه ها با شناخت درست ضرورت ها و نیازهای زمان و استفاده بهینه از فرصت ها، به نیازهای کنونی جامعه پاسخ شایسته بدهند و به مثابه کانون حیات و شکوفایی استعدادها و مغز متفکر جامعه درآیند. از این رو، پژوهش حاضر با هدف شناسایی مولفه های آموزش و توسعه سرمایه انسانی در گذر از دانشگاه سنتی به دانشگاه آینده در دو بخش کیفی و کمی انجام شد. در بخش کیفی از روش تحلیل مضمون با رویکرد استقرایی و در بخش کمی از روش توصیفی پیمایشی استفاده شد. محیط پژوهش در بخش کیفی مستندات در حوزه سرمایه انسانی و دانشگاه آینده بود که به روش سرشماری 58 مورد انتخاب شد. بر اساس مولفه های به دست آمده، پرسشنامه 63   گویه ای ساخته شد. روش نمونه گیری در بخش کمی در مرحله اول تصادفی ساده، در مرحله دوم سهمی و در مرحله سوم غیرتصادفی در دسترس بود و حجم نمونه 181 نفر از اعضای هییت علمی رشته علوم تربیتی دانشگاه های آزاد کل کشور تعیین شد. به منظور اعتبارسنجی پرسشنامه از روایی صوری، روایی محتوایی و روایی سازه و برای بررسی پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. اطلاعات با روش تحلیل عاملی تاییدی و رویکرد مدلسازی معادله ساختاری کوواریانس محور تجزیه و تحلیل شد. یافته های حاصل از تحلیل مضمون، 63 مضمون پایه و 9 مضمون سازمان دهنده را برای مضمون فراگیر با عنوان مدیریت سرمایه انسانی دانشگاه آینده گزارش می کند.