اثر تغذیه ابتدای فصل کلسیم و روی بر عملکرد، محتوای قند و ظرفیت آنتی اکسیدانی آنزیمی و غیر آنزیمی انگور

محلول پاشی عناصر تغذیه ای، یکی از روش های افزایش عملکرد و کیفیت محصولات باغی است؛ به این منظور، آزمایشی به شکل فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در یک باغ تجاری پانزده ساله انگور رقم بی دانه سفید انجام شد. تاک ها با سولفات کلسیم (صفر، 1 و 2 درصد) و سولفات روی (صفر، 5/0 و 1 درصد) طی دو مرحله در اواخر اسفند محلول پاشی شدند. وزن خوشه و عملکرد تاک های تیمار شده با کلسیم 1 درصد + روی 1 درصد بیشترین مقدار بود؛ به طوری که در مقایسه با تاک های شاهد 11/26 درصد افزایش معنا دار نشان داد. میزان مواد جامد محلول در تیمار روی 1 درصد به تنهایی بیش از دیگر تیمارها بود. اسیدیته، اسید قابل تیتراسیون و آنتوسیانین در پاسخ به تیمار سطح دوم هر دو کود افزایش معناداری نشان دادند. میزان فنول کل میوه در تیمار کلسیم 2 درصد + روی 5/0 درصد در مقایسه با شاهد 31 درصد افزایش یافت. فلاونویید کل در تاک های تیمارشده با سطح سوم هر دو کود بیشترین مقدار را نشان داد. بیشترین رسوراترول اندازه گیری شده به تاک های تیمار شده با کلسیم 1 درصد + روی 1 درصد مربوط بود. بیشترین مقدار وینیفرین در میوه تاک های تیمار شده با روی 1 درصد به تنهایی به دست آمد. کمترین مقدار وینیفرین به تاک های شاهد مربوط بود. بیشترین محتوای ساکارز در تاک های تیمار شده با ترکیب کلسیم 1 درصد + روی 1 درصد بود. محتوای گلوکز در تاک های تیمار شده با کلسیم 2 درصد + روی 1 درصد بیش از سایر تیمارها بود. از سویی، بیشترین محتوای فروکتوز به میوه تاک های تیمار شده با روی 1 درصد به تنهایی مربوط بود. بیشترین میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز و گایاکول پراکسیداز به تاک های تیمارشده با کلسیم 1 درصد + روی 1 درصد مربوط بود. همچنین بیشترین فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز در تاک هایی مشاهده شد که با سطح سوم روی به تنهایی تیمار شده بودند. ظرفیت آنتی اکسیدانی در تاک های تیمار شده با روی 1 درصد به تنهایی بیش از سایر تیمارها بود. درکل، کاربرد توام سطوح متوسط سولفات کلسیم و سولفات روی در ابتدای فصل از طریق بهبود وضعیت تغذیه ای تاک ها به افزایش عملکرد و بهبود شاخص های کیفی و آنتی اکسیدانی انگور منجر شد.