اثربخشی معنویت درمانی شناختی - رفتاری بر تنش شغلی و پریشانی روان شناختی پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه

تنش شغلی همراه با پریشانی روان شناختی همواره مشکلی قابل ملاحظه در پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه محسوب می شود. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی معنویت درمانی شناختی - رفتاری بر تنش شغلی و پریشانی روان شناختی پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه انجام شد.

روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر در برگیرنده تمامی پرستاران شاغل در در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان امام خمینی (ره) شهر تهران در سال 1398 بود. با عنایت به شبه آزمایشی بودن طرح، نمونه ای به حجم 30 نفر با توجه به معیارهای شمول از بین افراد جامعه آماری به صورت در دسترس انتخاب شدند. اعضای نمونه به صورت جایگزینی تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. سپس شرکت کنندگان گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای معنویت درمانی شناختی - رفتاری شرکت کردند؛ در حالیکه اعضای گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه تنش شغلی کوهن (1964) و مقیاس پریشانی روان شناختی کسلر (2003) بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس یک و چندمتغیره استفاده شد.

آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد معنویت درمانی شناختی - رفتاری تاثیر معناداری بر تنش شغلی (77/34=F؛ 000/0=P) و زیرمقیاس های ناکارآمدی تصوری (77/208=F؛ 000/0=P) و ابهام و محدودیت (20/5=F؛ 000/0=P) دارد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس یک متغیره نشان داد آموزش معنویت درمانی شناختی - رفتاری بر پریشانی روان شناختی (81/42=F؛ 000/0=P) پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه تاثیر معناداری دارد.

طبق یافته های این مطالعه، معنویت درمانی شناختی - رفتاری سبب کاهش تنش شغلی و پریشانی روان شناختی در پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه می شود و نمایانگر افق های تازه در مداخلات بالینی است و می توان از آن به عنوان یک روش مداخله ای موثر سود جست. بنابراین، به نظر می رسد این مداخله آموزشی برای پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه نیز کاربردی است.