بهبود روش ارزیابی ریسک حریق و انفجار در یک پالایشگاه گازی با استفاده از منطق فازی

برای حفظ ایمنی صنایع فرایندی، روش های مختلف شناسایی و ارزیابی و کنترل خطرات وجود دارد. یکی از این روش ها در ارزیابی ریسک حریق و انفجار، شاخص DOW است که فاکتور خطرات را در رابطه با مواد و فرایند های مختلف استفاده میکند تا خطر حریق و انفجار را مرحله به مرحله ارزیابی و تعیین کند. مطالعه حاضر جهت بهبود روش آنالیز ریسک حریق و انفجار و مدیریت آن ها از روش منطق فازی استفاده کرده است تا میزان عدم قطعیت (خطا در رسیدن به نتیجه صحیح) را کاهش دهد.

در مطالعه توصیفی حاضر بعد از بررسی فرایند تفکیک گاز، به منظور مطالعه بیشتر بر روی تجهیزاتی که دارای سطح ریسک بالا بودند، شاخص DOW به کار گرفته شد. سپس برای بهینه سازی رفتار پارامترهای تاثیرگذار بر شاخص DOW از منطق فازی استفاده گردید. تا میزان صحت نتایج بدست آمده افزایش یابد. 

مقادیر ریسک حاصل از بهینه سازی منطق فازی برای هر چهار ماده شیمیایی بیشتر از شاخص حریق و انفجار محاسبه شد. در هر دو روش، درجه ریسک متان طبق شاخص حریق و انفجار 1/262 و برای منطق فازی 6/265 بیشتر از سایر گازها بود. در مقابل، کمترین مقدار درجه ریسک مربوط به بوتان بود (شاخص حریق و انفجار 3/231 و براساس منطق فازی 6/248 بود). علی رغم درجه ریسک های متفاوت در هر دو روش (روش های DOW و  روش فازی) و همچنین برای هر چهار ماده شیمیایی، سطح ریسک تعیین شده برای همه موارد "خیلی زیاد" به دست آمد.

برای وقوع یک حریق یا انفجار مجموعه ای از عوامل با یکدیگر ادغام می گردند. شاخص های کمی که قبلا ارایه داده شده است، علاوه بر صرف زمان زیاد برای دست یابی به نتایج، به دلیل پیچیدگی محاسباتی اغلب جواب های نهایی آن ها نادرست و به دور از واقعیت است. بنابراین استفاده از منطق فازی روش مناسبی برای کاهش خطا و کاهش زمان محاسبات می باشد و نتایجی که ارایه می دهد به واقعیت نزدیک تر بوده و از حساسیت بیشتری برخوردار است.