اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری بر باورهای انگیزشی (انگیزش درونی، خودکارآمدی، اضطراب امتحان) دانش آموزان دختر مبتلا به افسردگی

باورهای انگیزشی دستهای از معیارهای شخصی و اجتماعی هستند که تحتتاثیر عوامل مختلف و در موقعیتهای متفاوت تغییر میکنند؛ لذا پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان فعالسازی رفتاری بر باورهای انگیزشی  انگیزش درونی، خودکارآمدی، اضطراب امتحان  دانش آموزان دختر مبتال به افسردگی انجام شد.

پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون باگروه گواه بود. جامعه آماری را تمامی دانشآموزان دختر در مقطع دبیرستان مبتال به افسردگی اساسی تشکیل دادند که در شش ماه دوم سال 1396 برای درمان به کلینیکهای خدمات روانشناختی آموزش و پرورش شهر مشهد مراجعه کردند. از بین این جامعه تعداد 30 نفر به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی دردوگروه آزمایش وگواه جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش شامل مصاحبه بالینی ساختاریافته فرست و همکاران  1996   و پرسشنامه افسردگی بک  1996  و پرسشنامه راهبردهای انگیزشی پنتریچ و همکاران  1993  بود. جهت تحلیل داده، از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد.

نتایج نشان داد که میانگین و انحراف معیار انگیزش درونیگروه آزمایش قبل و بعد از مداخله بهترتیب 2٫38±14٫21 و 2٫39± 16٫21 و خودکارآمدی قبل و بعد از مداخله بهترتیب 2٫32±38٫54 و 2٫81±43٫76 و اضطراب امتحان قبل و بعد از مداخله بهترتیب 2٫35±30٫43 و 2٫17±27٫67 است. همچنین اندازه اثر نمره انگیزش درونی .آمد بهدست(p>0٫001(0٫391 امتحان اضطراب و(p>0٫001(0٫328 خودکارآمدی و(p>0٫001(0٫801

درمان فعالسازی رفتاری در افزایش انگیزش درونی و خودکارآمدی و کاهش اضطراب امتحان دانشآموزان مبتال به افسردگی موثر بوده است