تاثیر میزوپروستول زیر زبانی همراه با اکسی توسین در کاهش خونریزی حین و پس از عمل سزارین: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

خونریزی پس از زایمان از علل اصلی مرگ ومیر مادران در کشورهای در حال توسعه است. در مقایسه با زایمان واژینال، زنانی که سزارین می شوند در معرض خطر بیشتری برای خونریزی پس از زایمان و نیاز به تزریق خون قرار دارند. این خطر در حضور عواملی مثل چندقلویی، پلی هیدرامینوس، پره اکلامپسی شدید، خونریزی پره پارتوم، لیبر طولانی، القاء لیبر و چاقی افزایش می یابد. اکسی توسین برای جلوگیری از آتونی رحم حین سزارین استفاده می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر میزوپروستول زیرزبانی همراه با اکسی توسین در کاهش خونریزی حین و پس از سزارین بود.

این کارآزمایی بالینی تصادفی شده در بیمارستان ام البنین (س) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد، از مهر 1395 تا دی 1396 بر روی 90 زن حامله ترم که ریسک فاکتور خونریزی پس زایمان داشتند و تحت سزارین اورژانس با بی حسی اسپاینال قرار گرفتند انجام شد. پس از زایمان، انفوزیون 40 واحد اکسی توسین داخل یک لیتر سرم نرمال سالین انجام شد، سپس بیماران به دو گروه مداخله (میزوپروستول زیرزبانی) و کنترل (عدم تجویز میزوپروستول) تقسیم شدند.

یافته ها: 

میزوپروستول زیرزبانی همراه با اکسی توسین حین سزارین باعث کاهش معنادار خونریزی طی شش ساعت اول پس از عمل شد. افت هموگلوبین و خونریزی حین عمل بین دو گروه مشابه بود. عوامل یوتروتونیک کمتری در گروه مداخله استفاده شد. عوارض جانبی در دو گروه مشابه بود.

نتیجه گیری: 

در زنان پرخطر برای خونریزی پست پارتوم تجویز میزوپروستول زیرزبانی همراه با اکسی توسین نسبت به اکسی توسین به تنهایی، سبب کاهش خونریزی حین و پس از سزارین شد.