بررسی تاثیر فشار و شعاع انحنای سطح تماس بر ضریب اصطکاک در سطح تماس اتصالات تداخلی

اتصالات تداخلی به صورت گسترده در صنعت برای ایجاد اتصالی محکم مورد استفاده قرار می گیرند. این اتصالات با حذف اتصالاتی همچون خارها باعث کوچک شدن و زیبا شدن اتصالات و حذف عیوبی همچون تمرکز تنش شده اند. این اتصالات در معرض بارهای استاتیکی و دینامیکی، همواره پاسخگوی نیازهای طراحی هستند. امروزه این اتصالات کاربردهای مهندسی فراوانی پیدا کرده اند. اتصالات تداخلی همواره با عیوبی همراه هستند و البته متاثر از پارامترهایی هستند که بر کارکرد آنها اثر مستقیم دارند؛ به عنوان نمونه در هر اتصالی سطح تماس اجزا ایده آل و استوانه ای کامل نیست و انحراف وجود دارد. این پارامترها از این جهت حایز اهمیت هستند که تغییراتشان بر روی کارآیی و استحکام اتصالات تداخلی تاثیر می گذارد. از جمله پارامترهای موثر بر استحکام اتصالات تداخلی ضریب اصطکاک، زبری، خواص مواد، ابعاد فیزیکی و نامنظمی های هندسی سطح های در تماس را می توان بیان نمود. در این پژوهش با تغییر قطر و مقدار تداخل و در نتیجه آن، فشار در سطح تداخل، اثر این پارامترها بر استحکام اتصال و ضریب اصطکاک در سطح تداخل مورد بررسی قرار گرفته است. برای استخراج ضریب اصطکاک از ترکیب نتایج تجربی و المان محدود استفاده شد. روش های بررسی آماری فاکتوریل مورد استفاده قرار گرفت و اثرات فشار و قطر بر ضریب اصطکاک و استحکام اتصال مورد بررسی قرار گرفت. . نتایج حاصل نشان داد که رابطه قطر با ضریب اصطکاک در سطح تداخل اتصالات تداخلی معکوس است و افزایش تداخل و متعاقب آن فشار، باعث افزایش ضریب اصطکاک خواهد شد.