اثرات تثبیت سبوس گندم بر افزایش زنده مانی آغازگرهای لبنی در شرایط تنش اسیدی و نمک های صفراوی

زندهمانی ریزاندامگانهای 1مفید روده انسان با چالشهای بسیاری روبهروست. تثبیت بر فیبرهای رژیمی نه تنها زندهمانی کشتهای زیستیار 2را افزایش میدهد، بلکه ترکیب زیستبوم 3رودهای را بهبود میبخشد و بروز بسیاری از بیماریها را کاهش میدهد. بنابراین، هدف این مطالعه ارزیابی اثرات تثبیت سبوس گندم بر زندهمانی گونه های متعدد آغازگرهای تحت شرایط اسیدی بالا و نمک صفراوی میباشد.

آغازگرهای لبنی شامل باکتریهای لاکتیک اسید لاکتوباسیلوس دلبروکی ،0850 RKM لاکتوباسیلوس پاراکازئی ،0852 RKMلاکتوباسیلوس پارابوچنری ،0854 RKMباکتریهای استیک اسید استوباکتر سیزیجی ،0857 RKMباکتریهای پروپیونیک اسیدپروپیونوباکتریوم فرئودنریچی زیرگونه شرمانی PLو کلیورومایسس مارکسیانوس 0853 RKMبودند. تثبیت فیزیکی کل مخلوط 4با جذب بر %3سبوس گندم انجام شد.

اثرات تنشهای اسیدی و نمکهای صفراوی بر زندهمانی جامعه میکروبی به میزان زیادی به طبقه بندی نژادی، میزان هوادهی و محیط کشت آزمایشی دارد. کلیورومایسس مارکسیانوس 0853 RKMتا 2/3-0/0 pHو افزودن 0/5-15درصد نمکهای صفراوی بسیار مقاوم است. علاوه بر این، لاکتوباسیلوس پاراکازئی 0852 RKM و استوباکتر سیزیجی 0857 RKMمقاومترین ریزاندامگانها به نمکهای صفراوی بودند و لاکتوباسیلوس دلبروکی 0850 RKMو لاکتوباسیلوس پارابوچنری 0854 RKMبیشترین میزان زندهمانی در pHپایین را داشتند. تثبیت سبوس گندم زندهمانی جامعه میکروبی تحت شرایط تنش را بهبود بخشید و از از بین رفتن زندهمانی توسط گونه های حساستر جلوگیری کرد. این نتایج برای درک و بهبود تحمل تنش در ریزاندامگانهای زیستیار مربوط به طبقات نژادی گوناگون ضروری است.

نویسندگان اعلام میکنند که هیچ نوع تعارض منافعی مرتبط با انتشار این مقاله ندارند