بررسی نیازهای زیست اقلیمی آویش دنایی (Thymus daenensis Celak) در استان اصفهان

آویشن یکی از مهم ترین گیاهان دارویی است که تعدادی از گونه‏های آن بومی ایران هستند. با توجه به لزوم حفظ و گسترش آویشن، نیازهای اقلیم رویشی این گیاه مورد مطالعه قرار گرفته است. برای این منظور 52 پارامتر اقلیمی موثر بر رویش آویشن در 30 ایستگاه هواشناسی استان اصفهان و استان های همجوار مورد استفاده قرار گرفت. برای تعیین مهم ترین عوامل موثر بر رویش آویشن از تحلیل عاملی به روش تجزیه مولفه های اصلی با دوران واریماکس استفاده شد. تعیین مناطق اقلیم رویشی گیاه آویشن با استفاده از تکنیک سلسله مراتبی، پنج ناحیه اقلیمی را تشخیص داد که با توجه به پارامترهای اقلیمی موثر، به نام های، ناحیه پر بارش و سرد، نیمه خشک و سرد، خشک و بادی، خشک و ابری و خشک و گرم نام گذاری گردید. عامل دمای سرمایش با میانگین امتیاز 55/2 بیشترین تاثیر مثبت و عامل باد با میانگین 28/0- با بالاترین امتیاز منفی در پراکنش گونه آویشن دنایی در مناطق دارای گونه داشته است. عامل بارش با میانگین امتیاز 8/0 در رتبه دوم امتیاز در مناطق واجد گونه دارا می باشد. در مجموع عوامل دمای سرمایشی و بارش مهم ترین عامل در رشد و پراکنش این گونه می باشد که در ناحیه اقلیمی پربارش و سرد و نیمه خشک سرد دارای اثر مثبت می باشد.