ایمونوپاتوژنز، تشخیص و درمان کووید-19

ویروس SARS-CoV-2 عضوی از خانواده ی کروناویروس ها است که در اواخر سال 2019 در کشور چین باعث پدید آمدن اپیدمی بیماری تنفسی کووید-19 و در نهایت همه گیری جهانی این بیماری شد. ژنگان (genome) این ویروس شباهت 79 درصدی به ویروس  SARS-CoV دارد و برای ورود به سلول، مشابه ویروس SARS-CoV از رسپتور ACE2 استفاده می کند. شایع ترین علایم این بیماری شامل تب، سرفه و درگیری ریوی است که گاهی با علایم دستگاه گوارش نیز همراه است. کاهش تعداد و عملکرد لنفوسیت ها و افزایش شدید فعالیت التهابی لوکوسیت ها از عوارض ایمنی شناسی این بیماری است. اگر پاسخ های سیستم ایمنی در برابر ویروس کافی و مناسب نباشد بیماری وارد حالت حاد و شدید خود می شود. در این حالت فعالیت سلول های ایمنی سبب افزایش بیش از حد میزان سایتوکاین ها در خون و القای طوفان سایتوکاینی شده و سبب آسیب های سیستمی قلبی، ریوی و کلیوی و در نهایت مرگ می شود. همچنین آسیب ریوی سبب فیبروزی شدن بافت ریه، سخت شدن تنفس،  کاهش سطح اکسیژن خون شریانی می شود. تا کنون هیچ داروی اختصاصی برای درمان بیماران کووید-19 شناسایی نشده است اما داروها و روش هایی که در کنترل و بهبود بیماری SARS مانند کلروکین، هیدروکسی کلروکین و پلاسما تراپی موثر بوده اند از جمله مواردی هستند که نیاز به بررسی بیشتری دارند. در این مقاله مروری به بررسی روند ایمونوپاتوژنز بیماری کووید-19 و درمان های ممکن اثربخش در بهبود این بیماری می پردازیم.