بررسی نشانه شناختی پدیده انگشتر در میدان نقش جهان اصفهان

در این مقاله پدیده انگشتر به عنوان نماد و نشانه ای از فرهنگ در میدان نقش جهان اصفهان، بررسی نشانه شناختی شده است. همان گونه که در متون اسلامی نیز آمده است، انگشتر دارای کارکردهای مادی و معنوی است و در همه اعصار مورد استقبال مردم بوده و متناسب با باورها و فرهنگ خود از آن بهره برده اند. ازآنجا که نمادها و نشانه ها جایگاهی بی بدیل در حفظ و ترویج فرهنگ دارند، توجه به پدیده انگشتر از بعد فرهنگی دارای ارزش و اولویت بسزایی است. نگارنده، انگشتر را دارای معنا و مفهوم فرهنگی دانسته و با بهره گیری از فنون گوناگون، ازجمله مصاحبه، مشاهده، مشارکت و بررسی اسناد، کارکردهای آشکار و پنهان، دلالت های صریح و ضمنی و همچنین جنبه اسطوره ای آن را بررسی کرده است. این پژوهش نشان می دهد که چگونه یک شیء به ظاهر معمولی بر ارزش ها و باورها دلالت دارد. نگارنده طبق سنت نشانه شناسی از سطوح معنای انگشتر عبور کرده و به جست وجوی معنا و مفهوم این پدیده در اعماق ذهن افراد و توصیف آن معانی پرداخته است. کارکرد آشکار انگشتر تزیینی است، اما انگشتر حاوی کارکردهای پنهان ارتباطی و اقتصادی است. معنای صریح انگشتر «زینت»، «حلقه ازدواج»، «مهر/ خاتم» است، اما معنای عمیق و مضمر آن «هویت اجتماعی» است.