شناسایی زون های کانی سازی عمیق و زون های فرسایش یافته با استفاده از آنومالی های فرکانسی ژئوشیمیایی و مقایسه آن با روش زونالیته

تمایز زون های کانی زایی فرسایش یافته از مناطق کانی سازی پنهان یکی از چالش های مهم در اکتشاف ذخایر معدنی است. روش زونالیته ژیوشیمیایی و مدل های آلتراسیونی روش های سنتی هستند که به منظور اکتشاف ذخایر عمیق به ویژه کانی سازی های مس پورفیری و طلای رگه ای مورد استفاده قرار می گیرند. در این مطالعه ابتدا با استفاده از روش فرکتالی عیار-مساحت حد آستانه آنومالی را برای عناصر موثر در محاسبه شاخص های زونالیته در منطقه تنورچه مورد استفاده قرار گرفته است و در ادامه 4 شاخص مهم زونالیته بر روی داده های ژیوشیمیایی مورد استفاده قرار گرفته است. علاوه بر این روش های سنتی، با استفاده از تحلیل داده های ژیوشیمیایی در حوزه فرکانس نیز می توان به اطلاعات مفیدی در این زمینه دست یافت. با تحلیل آنومالی های فرکانسی در روش ضرایب فرکانسی عناصر می توان در خصوص ذخایر عمیق و زون های فرسایش یافته اظهار نظر نمود. در این مطالعه پتانسیل کانی سازی عمیق در یکی از بخش های منطقه کانی سازی مس و طلای کاشمر با استفاده از روش ضرایب فرکانسی عناصر مورد بررسی قرار گرفته و نتایج به دست آمده با روش زونالیته و اطلاعات گمانه های اکتشافی عمیق مورد مقایسه قرار گرفته است. روش ضرایب فرکانسی عناصر عدم وجود زون کانی سازی قابل توجه در عمق به ویژه برای عنصر مس را نشان می دهد. نتایج روش ضرایب فرکانسی عناصر بر خلاف روش زونالیته به خوبی به وسیله نتایج حفاری های عمیق مورد تایید قرار گرفته است.