پیش بینی سبک های مدیریت تعارض زناشویی براساس ابعاد هوش هیجانی و هوش معنوی پرستاران زن

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط و تعیین نقش پیش بین ابعاد مختلف هوش هیجانی و هوش معنوی در سبک های مدیریت تعارض پرستاران زن بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه ی پرستاران زن شهر اصفهان و حجم نمونه را 278 نفر از آن ها که به شیوه تصادفی خوشه ای انتخاب شدند، تشکیل دادند. ابزارهای اندازه گیری پرسشنامه هوش هیجانی پترایدز و فارنهام (2000)، پرسشنامه هوش معنوی کینگ (2008) و پرسشنامه سبک های مدیریت تعارض رحیم (1983) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری چندگانه با استفاده از نرم افزار R نسخه 3.6.2 (بسته های car و gvlma) بهره گرفته شد. یافته ها نشان دادند که بین ابعاد هوش هیجانی و هوش معنوی با سبک کارآمد مدیریت تعارض(همکاری) رابطه مستقیم و با سایر سبک های مدیریت تعارض (رقابتی، اجباری، اجتنابی و سازشی) رابطه معکوس وجود دارد و نقش هر یک از عوامل هوش هیجانی و هوش معنوی در پیش بینی سبک های مدیریت تعارض پرستاران زن تعیین شد. زنانی که هوش هیجانی و هوش معنوی بالاتری دارند، تعارض های زناشویی خود را کارآمدتر مدیریت می کنند. بنابراین با تقویت هوش هیجانی و ارایه ی راهکارهایی در جهت افزایش هوش هیجانی و هوش معنوی، می توان تعارض های زناشویی را خیلی بهتر و کارآمدتر مدیریت کرد.