بررسی تاثیر ایندومتاسین بر استرس اکسیداتیو کپور معمولی (Cyprinus carpio) با استفاده از شاخص های زیستی

در سال های اخیر، داروها به عنوان آلاینده های نو ظهور و تهدیدکننده محیط زیست شناسایی شده اند. به همین منظور، در این تحقیق به بررسی تاثیر ایندومتاسین بر استرس اکسیداتیو ماهی کپور معمولی پرداخته شد. ابتدا به منظور تعیین LC50، ماهی ها با میانگین وزنی (5±3) در معرض غلظت های مختلفی از ایندومتاسین قرار داده شدند و تلفات روزانه طی 96 ساعت ثبت شد. در مرحله بعد ماهیان در معرض غلظت های مختلفی از ایندومتاسین در قالب 5 تیمار شامل 1 (شاهد)، 2 (mg/l01/0)، 3 (mg/l02/0)، 4 (mg/l05/0)، 5 (mg/l1/0) به مدت 28 روز قرار گرفتند و در انتهای دوره ی آزمایش، شاخص های استرس اکسیداتیو از جمله کاتالاز (CAT)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و مالون دی آلدیید (MDA) در بافت های کبد و آبشش ماهیان تیمار شده، اندازه گیری شد. غلظت سمیت کشنده (LC50) ایندومتاسین برای ماهی کپور معمولی mg/l 49/328 بدست آمد. فعالیت آنزیم GPX در بافت آبشش و کبد در همه ی تیمارها افزایش معنی داری را نسبت به تیمار شاهد داشت (05/0ρ <). میزان MDA در بافت کبد در تیمارهای 4 و 5 و در بافت آبشش در تیمارهای 3 و 4 افزایش معنی داری را نسبت به گروه شاهد نشان داد (05/0ρ <). همچنین فعالیت آنزیم CAT در بافت کبد و آبشش در تیمارهای 4 و 5 در مقایسه با تیمار شاهد افزایش معنی داری داشت (05/0ρ <). نتایج این تحقیق بیان می دارد که داروی ایندومتاسین در محیط آبی می تواند وضعیت آنتی اکسیدانی و سلامتی ماهیان را تحت تاثیر جدی قرار دهد.