بررسی خاصیت ایمنی زایی آنتی ژن های انگل پاراآسکاریس اکوئوروم با استفاده از روش کانترایمنوالکتروفورز

پاراآسکاریس یکی از شایعترین عفونت های نماتودی اسب در دنیا می باشد. تهیه آنتی ژن یکی از کارهای بنیادی در پی ریزی روش های تشخیصی سرولوژی و همچنین تهیه واکسن می باشد. هدف از این مطالعه بررسی خاصیت ایمنی زایی آنتی ژن های انگل پاراآسکاریس اکویوروم با استفاده از روش کانترایمنوالکتروفورز می باشد.

روده باریک اسب به صورت طولی باز شده و انگل جدا، جنس و گونه کرم بالغ جدا شده طبق اصول مورفولوژیک و مورفومتریک شناسایی و تمامی نمونه ها در دمایC°20- نگهداری شدند. کرم ها به روش خیساندن در محلول (Phosphate Buffered Saline) PBS ، به کمک هاون و در نهایت سونیکاسیون به فرم هموژن تبدیل شدند. آنتی ژن ها در رقت های مختلف و به صورت مجزا و نیز به همراه ادجوانت به خرگوش تزریق و تولید آنتی بادی با استفاده از روش ایمنوالکتروفورز مورد بررسی قرار گرفتند.

میزان تاثیر آنتی ژن جدا شده از انگل پارا آسکاریس اکیوروم در تولید آنتی بادی نسبت به گروه کنترل منفی از لحاظ آماری معنی دار بود. تزریق آنتی ژن به همراه ادجوانت موجب افزایش پاسخ ایمنی می شود. در این مطالعه نشان داده شده است که میزان تولید آنتی بادی در خرگوش هایی که 2 بار در هر 7 روز آنتی ژن دریافت کردند، بیشتر از آن هایی بود که یکبار در هر 7 روز دریافت نموده اند.

آنتی ژن تام انگل کرمی پاراآسکاریس اکیوروم دارای خاصیت آنتی ژنیکی و تحریک کنندگی می باشد و می تواند به عنوان کاندیدی جهت تهیه کیت های تشخیصی و همچنین تولید واکسن باشند.