تاثیر تمرین مقاومتی به همراه تزریق سلول های بنیادی مزانشیمی بر سطوح TNF-α و فاکتور هسته ای کاپا B در قشر مغز موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

نوروپاتی شایع ترین عارضه عصبی دیابت است که منجر به تغییراتی در سیستم اعصاب مرکزی به ویژه مغز می شود. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی پس از تزریق سلول های بنیادی مزانشیمی بر سطوح فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا TNF-α)) و فاکتور هسته ای کاپا kB)B(NF- در قشر مغز موش های صحرایی دیابتی اجرا گردید.

در این مطالعه تجربی 48 سر موش صحرایی نر بالغ 9 هفته ای نژاد ویستار به طور تصادفی به شش گروه کنترل، شم، دیابت،  دیابت + تمرین، دیابت + سلول بنیادی، دیابت + تمرین + سلول بنیادی (ترکیبی) تقسیم شدند. گروه های تمرینی روی نوارگردان به مدت 6 هفته به تمرین مقاومتی پرداختند. در گروه دریافت کننده سلول بنیادی،106 ×1/5 عدد سلول بنیادی به موش های دیابتی تزریق شد. برای ایجاد دیابت، استرپتوزوتوسین با دوز 60 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت درون صفاقی تزریق شد. تجزیه و تحلیل های آماری به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد.

نتایج تفاوت معنی داری را در بین گروه های مختلف پژوهش در سطوح (0/01>p(TNF-α و (0/001NF-κB (P<  نشان داد. سطح  TNF-α در گروه تمرین+ سلول نسبت به گروه دیابت کاهش معنی داری نشان داد(0/05<P). سطح NF- κB در گروه های تمرین و تمرین+ سلول، نسبت به گروه دیابت کاهش معنی داری نشان دادند (P<0/001).

تزریق سلول های بنیادی همراه با انجام تمرینات ورزشی می تواند بر اثرات تخریبی سیستم عصبی مرکزی ناشی از دیابت در جهت کاهش شاخص های التهابی قشر مغز، یک راهکار حفاظتی و درمانی داشته باشد.