تخمین بهبود قابلیت اطمینان طراحی سیستم تولید برق زیردریایی

سیستم تولید انرژی در زیردریایی به عنوان قلب زیردریایی و یکی از سیستم های اصلی آن تلقی می شود و اطمینان از صحت عملکرد آن در شرایط معین و مدت زمان مشخص اهمیت زیادی دارد. با استفاده از مدل سازی قابلیت اطمینان به روش بلوک دیاگرام،  قابلیت اطمینان اولیه سیستم را تخمین و با اتخاذ دو رویکرد ارتقاء "قابلیت اطمینان" اجزاء و تکنیک ایجاد " افزونگی" سیستمی در ساختار محصول و سیستم، قابلیت اطمینان سیستم مورد اشاره بهینه می شود. پس از تخمین قابلیت اطمینان اولیه سیستم، با استفاده از استانداردهای F217 و " استاندارد قابلیت اطمینان قطعات غیر الکترونیک"، جزء کوپل به عنوان کاهنده اصلی قابلیت اطمینان شناسایی شده و با جایگزین نمودن کوپل جدید با نرخ خرابی کمتر، قابلیت اطمینان به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. به منظور بهبود قابلیت اطمینان سیستم، با به کارگیری ابزار تحلیل حالت ها و اثرات خرابی، ضمن شناسایی علل خرابی و برآورد اعداد اولویت ریسک بر اساس نتایج مربوطه، با ایجاد افزونگی سیستمی، مدل سازی توابع بهینه سازی و حل معادله های مدل ها به کمک نرم افزار GAMS ساختار بهینه سیستم تولید انرژی با رویکرد بهینه سازی قابلیت اطمینان، مشخص شده است. بنابراین ساختار افزونگی با رویکرد بهینه سازی قابلیت اطمینان با ساختار موازی ساده ای که پیشنهاد شده، می تواند حداکثر دارای سه دیود در هر پایه به صورت موازی، (حداقل دو جزء مازاد) باشد. به صورت کلی ساختار افزونگی با رویکرد بهینه سازی قابلیت اطمینان با ساختار موازی ساده ای که پیشنهادشده، می تواند حداکثر دو سیستم موازی (حداقل یک جزء مازاد) را اختیار کند.