بررسی و تحلیل سطح دسترسی محلات شهر اردبیل به خدمات شهری (مراکز بهداشتی- درمانی)

مراکز بهداشتی- درمانی از جمله مراکز حیاتی و مهم خدماتی هستند که دسترسی مناسب و به موقع به آنها از اهداف اساسی توسعه و عدالت اجتماعی به حساب می‏آید. سلامت هر فرد و جامعه در گرو مراکزی است که سلامت وی را تامین می کند، مراکز خدمات بهداشتی و درمانی از جمله مراکزی هستند که به طور مستقیم در تامین سلامت فرد و جامعه دخیل هستند؛ لذا دسترسی سریع، به موقع و ارزان به این مراکز در هر جامعه، به خصوص در جوامع شهری خیلی مهم و ضروری است. از همین رو هدف پژوهش حاضر بررسی و تحلیل میزان دسترسی محلات شهر اردبیل به مراکز بهداشتی- درمانی بود.

این مقاله با استفاده از مدل های آمار فضایی، در نرم افزار Arc/GIS به نحوه توزیع فضایی کاربری های بهداشتی- درمانی در سطح شهر اردبیل پرداخت. داده های موردنیاز نیز به روش کتابخانه ای و با مراجعه به منابع و سازمان های مربوطه گردآوری شدند. جهت همبستگی بین جمعیت و کاربری بهداشتی- درمانی و همچنین کاربری بهداشتی- درمانی با سایر کاربری ها از نرم افزار IDRISI SELVA استفاده شد.

نتایج نشان داد که ناحیه 2 از منطقه 2 و ناحیه 5 از منطقه 4 در وضعیت بهتری به لحاظ دسترسی به مراکز بهداشتی- درمانی قرار دارند و بقیه مناطق به لحاظ دسترسی در وضعیت مطلوبی به سر نمی برند. همچنین میزان همبستگی بین جمعیت و کاربری درمانی در سطح کل شهر و در سطح منطقه 4 منفی بود.

در زمینه سازگاری بین کاربری بهداشتی- درمانی با سایر کاربری ها میزان همبستگی بین کاربری بهداشتی- درمانی و کاربری های آموزشی، فرهنگی، فضای سبز، تجاری، تجاری خدماتی و ورزشی همبستگی مثبت و با کاربری های مسکونی، اداری انتظامی، کارگاهی صنعتی همبستگی منفی وجود داشت. در نهایت با توجه به خروجی حاصل از یافته های پژوهش، پیشنهاداتی ارایه شد.