بررسی زبان نوشتاری زنان بر اساس نظریه گفتمان جنسیتی

متغیرهای جنسیت در زبان، به این دلیل روی می دهد که زبان با نگرش های اجتماعی ارتباط نزدیک دارد؛ مرد و زن از نظر اجتماعی در جامعه متفاوت اند که برای آن ها نقش های متفاوتی نیز در نظر می گیرند و از آن ها انتظار نمونه های رفتاری متفاوتی می رود و زبان به سادگی این حقیقت اجتماعی را منعکس می کند. در پژوهش پیش رو، نگارندگان می کوشند شیوه نوشتاری زنان را در تقابل شیوه نوشتاری مردان بررسند و در راستای به دست آوردن نتیجه ای مطلوب، مجرای آراء صاحب نظران در حیطه زبان شناسی و گفتمان را به عنوان مبانی نظری، برگزیدند. در پایان نیز این نتیجه حاصل گشت که هم یک نویسنده زن و هم یک نویسنده مرد بر اساس توانمندی نوشتاری اش، می تواند در قلمرو جنس مقابل قلم بزند و اگر بدون توجه به این مقوله نیز به نگاشت مطلبی بپردازد، با به کارگیری الگوهای خاص نوشتاری، بازشناخت جنس نوشتار تا حدودی امکان پذیر است.