اثربخشی آموزش خود دلسوزی شناختی بر باورهای خودکارآمدی تحصیلی و کفایت اجتماعی دانش آموزان پایه نهم

در دنیای امروز مطالعه عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی ازجمله دغدغه های اصلی یکی از شاخص های مهم در ارزیابی آموزش وپرورش است. پیشرفت تحصیلی در توسعه و آبادانی کشور موثر است، در سطوح عالی منجر به یافتن شغل و موقعیت مناسب و در نتیجه درآمد کافی می شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش خود دلسوزی شناختی و باور های خود کار آمدی تحصیلی و کفایت اجتماعی دانش آموزان پسر پایه نهم شهر یزد بود.

روش انجام این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر پایه نهم شهر یزد در سال تحصیلی 1397-1398 بوده است. نمونه پژوهشی به صورت روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای به این صورت که ابتدا ناحیه 2 آموزش و پرورش شهر یزد به صورت تصادفی تعیین و از بین مدارس متوسطه اول آن یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شد، سپس  یک پایه نهم انتخاب و دانش آموزان به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند.گروه آزمایش در معرض آموزش خود-دلسوزی شناختی در 8 جلسه 90 دقیقه ای قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج این پژوهش نشان می دهد 8 جلسه آموزشی خود دلسوزی شناختی میزان باورهای خود کارآمد تحصیلی و کفایت اجتماعی دانش آموزان را در مرحله پس آزمون به طور معنادار افزایش داده است (05/>p  ).

نتیجه گیری: 

با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت آموزش خود دلسوزی شناختی می تواند منجر به افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کفایت اجتماعی دانش آموزان شود و از این طریق تاثیر مثبت بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان داشته باشد. استفاده از برنامه های مداخله ای با استفاده از ظرفیت های موجود در مدارس توصیه می گردد.