تاثیر نوع حلال، زمان و روش استخراج بر ترکیبات شیمیایی و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره پوست بادمجان

آنتی اکسیدان ها، نرکیباتی هستند که از بدن در برابر آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد محافظت می کنند. بادمجان، از رایج ترین سبزیجات مورد استفاده در سراسر جهان است که حاوی مقدار زیادی ترکیبات زیست فعال با خواص دارویی می باشد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر نوع حلال (اتانول 80%، متانول 80% و آب)، روش استخراج (حمام فراصوت و غرقابی) و زمان استخراج (20، 60 و 80 دقیقه) بر میزان ترکیبات فنولی، فلاونوییدی، آنتوسیانینی و قدرت مهار رادیکال DPPH، احیاءکنندگی آهن و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل عصاره های پوست بادمجان بود. نتایج نشان داد که اتانول 80% بهترین حلال برای استخراج ترکیبات فنولی (87/86 میلی گرم اسیدگالیک بر گرم ماده جامد) بود، درحالیکه بیشترین میزان ترکیبات فلاونوییدی (23/18 میلی گرم روتین بر گرم ماده جامد) با استفاده از متانول 80% استخراج شد. محتوای آنتوسیانینی عصاره ها در محدوده 33/4-8/0 (میلی گرم سیانیدین در بر گرم ماده جامد) متغیر بود. استفاده از فراصوت به میزان قابل ملاحظه ای، منجر به افزایش استخراج ترکیبات آنتوسیانینی گردید. در بین تیمار های مختلف بیشترین میزان فعالیت مهار رادیکال DPPH (%96/51) و قدرت احیاءکنندگی (46/2، جذب در 700 نانومتر)، به ترتیب مربوط به عصاره های آبی و متانولی حاصل از روش حمام فراصوت و مدت زمان استخراج 80 دقیقه بود. بیشترین ظرفیت آنتی اکسیدانی کل (23/2 و 27/2، جذب در 695 نانومتر) مربوط به عصاره های متانولی استخراج شده با فراصوت در زمان های 60 و 80 دقیقه بود. در نتیجه استفاده از فراصوت راهکاری مفید در جهت استخراج ترکیبات زیست فعال موجود در پوست بادمجان می باشد و می توان از ترکیبات آنتی اکسیدان طبیعی حاصل در فرمولاسیون های غذایی به عنوان جایگزین آنتی اکسیدان های سنتزی و تولید غذاهای فراسودمند استفاده کرد.