تبیین شاخص های اخلاق تدریس در اموزش علوم پزشکی :یک مطالعه ترکیبی

شاخص های اخلاق در تدریس با ارایه یک الگوی عملی زمینه را جهت رشد و توسعه آن در محیط اموزشی فراهم می اورد و توجه محض به انتقال دانش و حذف بعد تربیت از مسئولیت اساتید را یادآوری می نماید این مطالعه با هدف  بررسی  اخلاق تدریس از دیدگاه اساتید و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جهرم در قالب یک مطالعه ترکیبی انجام شد.

روش ها: 

در این پژوهش ترکیبی، در بخش کمی، 100 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جهرم با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. در بخش کیفی نیز 8 نفر از اساتید و 20 نفر از دانشجویان دانشگاه  به صورت هدفمند مشارکت داشتند  . ابزار پژوهش در بخش کمی، پرسشنامه ای مشتمل بر 35 سوال  در یک طیف 5 بخشی  بود..تلفیق  یافته های کمی و کیفی منجر به استخراج شاخص ها و گویه های پرسشنامه اخلاق در تدریس اموزش علوم پزشکی گردید

یافته ها: 

در بخش کمی  و در بین ابعاد پرسشنامه ،  بعد اخلاق حرفه ای مدرس نسبت به خود از بالاترین میانگین برخوردار بود که در این حیطه  بیشترین میانگین مربوط به منزلت مدرس با میانگین   (92/0± 07/3) بود  و بعد از ان  مولفه روابط انسانی از مقادیر بیشتری برخوردار بود که  بیشترین میانگین مربوط به علاقه و محبت واقعی نسبت به دانشجویان با میانگین (92/0 ± 04/3) بود. در بخش کیفی از مجموع تعداد 74 کد بررسی شده، تعداد 3 تم استخراج گردید که  شامل اخلاق فردی، اجتماعی و حرفه ای بودند.

نتیجه گیری:

 نتایج به دست آمده در این پژوهش که از تلفیق دو بخش کمی و کیفی  به دست امد  منجر به ارایه  شاخص ها و گویه هایی جهت بررسی وضعیت اخلاق در تدریس  علوم پزشکی شد که در مقایسه با  پرسشنامه  های قبل از  جامعیت بیشتری دارد.