مطالعه جابه جایی قائم حاصل از زمین‏لرزه 17/8/98 ترکمانچای با استفاده از روش InSAR

زلزله به عنوان یکی انواع مخاطرات محیطی محسوب می شود که با آثار محسوس و نامحسوسی همراه است. یکی از آثار نامحسوس زلزله ها، جابه جایی قایم زمین است که با توجه به تاثیراتی که بر شهرها و لندفرم های منطقه دارد، ارزیابی آنها می تواند بسیار حایز اهمیت باشد. با توجه به اهمیت موضوع، در این تحقیق به ارزیابی میزان جابه جایی قایم زمین ناشی از زلزله 17 آبان 1398 ترکمانچای به روش تداخل‏سنجی راداری پرداخته شده است. در این تحقیق از 2 تصویر ماهواره سنتینل 1 مربوط به یک دوره زمانی 12روزه قبل و بعد از زلزله (28/10/2019 و 09/11/2019) و همچنین روش تداخل سنجی راداری استفاده شده است. نرم افزارهای مورداستفاده در تحقیق نیز شامل SNAP (انجام پیش پردازش های لازم و تهیه نقشه میزان جابه جایی)، Snaphu (باز کردن فازها) و ARCGIS (تهیه نقشه های خروجی) می باشد. نتایج تحقیق بیانگر این است که تحت تاثیر زلزله ترکمانچای، محدوده مطالعاتی با 13+ و 96- میلی متر جابه جایی همراه بوده است. نتیجه ارزیابی جابه جایی در نقاط شهری محدوده مطالعاتی بیانگر این است که شهر سراب با 41، ترکمانچای با 30، میانه با 3، هشترود با 28، ترک با 18، آقکند با 14 و نیر با 32 میلی متر فرونشست همراه بوده اند. همچنین نتایج ارزیابی جابه جایی در واحدهای ژیومورفولوژی نیز بیانگر این است که جابه جایی قایم صورت گرفته در دشت های منطقه می تواند در نوسان آب های زیرزمینی و جابه جایی صورت گرفته در دامنه ها، می تواند در تشدید حرکات دامنه ای در سال های آتی موثر باشند.