طراحی مدل توسعه پایدار مشارکت ورزش دانش آموزی ایران

هدف از اجرای پژوهش حاضر طراحی مدل توسعه پایدار مشارکت ورزش دانش آموزی ایران بود. روش پژوهش کیفی و با استفاده از نظریه داده بنیاد بود که یک روش پژوهشی استقرایی و اکتشافی است. قلمروی پژوهش تحقیق شامل کارشناسان و ذینفعان محیط نزدیک و دور حوزه ورزش دانش آموزی بود. از روش نمونه گیری، گلوله برفی مبتنی بر رویکرد نظری استفاده شد و تا رسیدن مقوله ها به اشباع نظری ادامه یافت و تعداد 20 مصاحبه نیمه ساختار مند و اکتشافی انجام گرفت. اعتبار یافته ها با روش های تطبیق توسط اعضا، بررسی شد. نتایج تحلیل داده ها در طی سه مرحله کدگذاری باز، کد گذاری محوری و کد گذاری انتخابی به مفاهیم مجزا تفکیک شدند. یافته های پژوهش نشان داد که فرایند کد گذاری در چارچوب ابعاد 6 گانه مدل پارادایمی شامل: عوامل زمینه ای مانند بسترسازی زیر ساخت های سخت افزاری، نرم افزاری و نیروی انسانی متخصص، شرایط علی مانند ایجاد نگرش ورزش خواهی و نوع دوستی در بین دانش آموزان، پدیده مرکزی به مولفه هایی از جمله توسعه کل نظام ورزش با ورزش تربیتی، عوامل مداخله گر مانند وجود موازی کاری در سازمان های ورزشی و راهبردهایی همچون اصلاح و تسهیل قوانین و مقررات جذب حامیان مالی و خیرین و پیامدهایی مانند رسیدن به عزت و اقتدار ملی شناسایی و استخراج گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن است که هم افزایی و مشارکت خانواده ها، سازمان ها و نهادها، باعث پویایی دانش آموزان و نشاط اجتماعی می شود و بستر را برای تامین منابع مالی و توسعه زیر ساختی حوزه ورزش دانش آموزی فراهم می نماید.