تدوین مدل پیش بینی گرایش به تقلب در دانشجویان بر اساس متغیرهای تحصیلی

هدف این پژوهش تبیین و پیش بینی تقلب تحصیلی در دانشجویان بر اساس متغیر های تحصیلی شامل رضایت از تحصیل، انگیزش تحصیلی و خودناتوان سازی تحصیلی است. پژوهش با روش توصیفی همبستگی انجام شد و جامعه آماری آن کلیه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینای همدان به تعداد 12215 نفر بودند. نمونه آماری به حجم 300 نفر انتخاب شد که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای خوشه ای، با خوشه بندی جامعه بر اساس دانشکده و سپس طبقه بندی آن بر اساس جنسیت و انتخاب نمونه به نسبت جنسیت انجام گردید. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسش نامه های انگیزش تحصیلی هارتر (1981)، خودناتوان سازی جونز و رودولت (1982)، رضایت از تحصیل محسنی (1389) و نگرش به تقلب تحصیلی فراست (1392) گردآوری و با استفاده از آزمون رگرسیون چندگانه خطی هم زمان تحلیل شد. نتایج تحلیل ها نشان داد که متغیرهای تحصیلی در نظر گرفته شده، به طور مجموع به میزان 15 درصد گرایش دانشجویان به تقلب تحصیلی را تبیین می نمایند، علاوه بر این خودناتوان سازی تحصیلی به تنهایی می تواند به میزان 39 درصد و انگیزش تحصیلی به میزان 17 درصد گرایش دانشجویان را به تقلب تحصیلی پیش بینی کند. بر اساس این یافته ها می توان گفت که، افزایش انگیزه تحصیل میزان گرایش به تقلب در دانشجویان را کاهش می دهد ، نیز هر چه خودناتوان سازی دانشجویان کاهش یابد، احتمال ،گرایش آنان به تقلب تحصیلی نیز کاهش خواهد یافت.