ارایه الگوی بهینه توسعه فضایی مناطق نمونه گردشگری در استان تهران با استفاده از روش تصمیم گیری چندمعیاره TOPSIS

گردشگری که امروزه از آن به‌عنوان صنعت پاک یاد می‌شود یکی از مسایل مهمی است که به دلیل تاثیرات زیادی که بر اقتصاد جوامع می‌گذارد نمی‌توان آن را نادیده گرفت. به‌منظور توسعه مناطق گردشگری، ابتدا بایستی این مناطق مستعد شناسایی شوند. هدف این پژوهش ارایه الگوی بهینه توسعه فضایی مناطق نمونه گردشگری در استان تهران با استفاده از روش تصمیم‌گیری چندمعیاره TOPSIS بود. ابزار و روش‌ها: پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی- توسعه‌ای و به لحاظ روش، توصیفی- تحلیلی است که در سال 1395 انجام شد. جامعه‌ آماری پژوهش شامل کارشناسان، صاحب‌نظران، برنامه‌ریزان گردشگری و کارشناسان اداره‌ میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به تعداد 30 نفر بود. برای جمع‌آوری اطلاعات از مطالعات کتابخانه‌ای و سازمانی و بررسی‌های میدانی، مانند پرسش‌نامه، مصاحبه و مشاهده استفاده شد. به‌منظور گروه‌بندی مناطق، تکنیک تصمیم‌گیری چندمعیاره TOPSIS به‌کار گرفته و از 10 شاخص در استان استفاده شد. برای خوشه‌بندی از نرم‌افزار ArcGIS10.2 استفاده شد. یافته‌ها: استان تهران در راستای توسعه فضایی بهینه صنعت گردشگری به 3 خوشه تقسیم‌ شد که در آن، نواحی شرقی و شمالی استان در خوشه 1، نواحی غربی، مرکزی و جنوب شرقی استان در خوشه 2 و نواحی جنوب غربی استان در خوشه 3 قرار گرفتند. نتیجه‌گیری: به‌منظور ارایه الگوی بهینه توسعه فضایی مناطق نمونه گردشگری در استان تهران با استفاده از روش تصمیم‌گیری چندمعیاره TOPSIS، 3خوشه استان تهران از یکدیگر تفکیک می‌شوند که شامل خوشه 1 (مناطق شرقی و شمالی)، خوشه 2 (مناطق غربی، مرکزی و جنوب شرقی) و خوشه 3 (مناطق جنوب غربی) هستند.