مطالعه تطبیقی عوامل سهیم در خواندن زبان دوم (انگلیسی)در بین دانش آموزان ایرانی و هندی

مطالعات اندکی تا کنون میزان تاثیر گذاری توانایی زبان اول و توانش عمومی زبان انگلیسی (به عنوان زبان دوم) را بر خواندن و درک مطلب با توجه به تاثیر محیط یادگیری مورد توجه قرار داده اند. در پژوهش حاضر آزمون توانش عمومی زبان انگلیسی، آزمون خواندن و درک مطلب انگلیسی و پرسشنامه راهکارهای خواندن و درک مطلب زبان اول بین دو گروه از دانش آموزان ایرانی وهندی توزیع شد. یافته های تحقیق نشان داد وزن رگرسیون برای آگاهی از راهکارهای خواندن در فراگیران ایرانی معنی دار است. علاوه بر این برای گروه ایرانی دو متغیر آگاهی از راهکارهای خواندن و توانش عمومی انگلیسی در پیش بینی توانایی خواندن و درک مطلب معنی دار بوده است، در حالی که برای فراگیران هندی فقط توانش عمومی انگلیسی معنی دار می باشد. هم چنین تنها سهم آگاهی از راهکارها در پیش بینی توانایی خواندن به زبان انگلیسی در دو سطح توانش زبانی بالا و پایین انگلیسی برای گروه ایرانی معنی دار بوده درحالیکه برای گروه هندی در هیچ یک از دو سطح توانش زبانی معنی دار نبوده است. نتایج تحقیق نشان می دهد در یادگیری زبان دوم ، تفاوت بین فراگیران هندی و ایرانی بیش از شباهت آنها با یکدیگر است.