بررسی نیازهای اطلاعاتی مراقبان غیرحرفه ای افراد بزرگسال مبتلا به آلزایمر در منزل: یک مطالعه کیفی

یکی از بیماری های رایج در افراد سالخورده بیماری آلزایمر است که به دلیل ماهیت ویژه آن نیاز به مراقبت های خاصی دارد. اکثر خانواده ها در ایران به دلایلی همچون مسایل مذهبی، بافت فرهنگی و اقتصادی تصمیم به مراقبت از فرد بیمار در منزل می گیرند که این امر می تواند یک نظام مراقبت بهداشتی محسوب شود. یکی از دغدغه های اصلی خانواده های بیماران مبتلا به آلزایمر نیاز آنان به اطلاعات مناسب و درخور در خصوص شیوه برخورد با بیماران و چگونگی مراقبت از آن ها می باشد. بنابراین هدف اصلی پژوهش، شناسایی اطلاعات مورد نیاز همراهان در مراقبت از بیماران مبتلا به آلزایمر است.           

روش پژوهش: 

پژوهش حاضر، با رویکرد کیفی و به روش تحلیل محتوا از نوع مقوله ای انجام شد. جامعه آماری بخش کیفی شامل 9 نفر از همراهان بیماران مبتلا به آلزایمر در کرمانشاه بود. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه و به روش مصاحبه ی نیمه ساختار یافته انجام شد.

یافته ها: 

یافته ها نشان داد، چهار مقوله اصلی و شانزده مقوله فرعی در نیازهای اطلاعاتی همراهان بیماران مبتلا به آلزایمر از اهمیت زیادی برخوردارند. مقوله های اصلی شامل نیازهای اطلاعاتی مرتبط با بیماری آلزایمر، مراقبت های روحی و روانی، مراقبت های جسمی و بهداشت فردی و سازمان های خدماتی بهداشتی بود.

نتیجه گیری:

 به طور کلی همراهان بیماران دارای دانش محدودی در خصوص انواع مراقبت های مورد نیاز بیماران مبتلا به آلزایمر بودند. بنابراین ضروری است که ارایه دهندگان خدمات بهداشتی که مرتبط با بیماری آلزایمر هستند علاوه بر خدمات تخصصی، اقدام به آموزش های لازم کرده تا همراهان بتوانند خدمات بهتری در اختیار این بیماران قرار دهند.