شناسایی و اولویت بندی برنامه های بهبود با استفاده از راهبرد توانمندسازی سازمانی: یک پژوهش ترکیبی

پژوهش حاضر به شناسایی و اولویت بندی برنامه های بهبود با راهبرد توانمندسازی سازمانی در سازمان-های دولتی استان هرمزگان پرداخته است. پژوهش از لحاظ هدف، توسعه ای-کاربردی بوده که مبتنی بر روش آمیخته از نوع اکتشافی است. در مرحله اول از روش کیفی استفاده شد و میدان تحقیق را سازمان های دولتی استان هرمزگان تشکیل می دهند. با توجه به کفایت نمونه گیری و اشباع نظری، 23تن از خبرگان به روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شده و در تحقیق مشارکت داشته اند. داده ها به روش مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری شده و جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل تم استفاده گردید. در بخش کیفی، مدلی جهت شناسایی برنامه های بهبود توانمندسازی سازمانی در سازمانهای دولتی استان هرمزگان طراحی گردید. بر این اساس با پیاده سازی مدل طراحی شده به عنوان نمونه در یکی از سازمان های دولتی استان هرمزگان، 15 برنامه بهبود تدوین گردید. در مرحله دوم با تاکید بر روش کمی، داده ها به کمک پرسشنامه محقق ساخته از شورای مدیران سازمان مورد مطالعه که شامل 52 نفر از مدیران ارشد، معاونین، مدیران میانی، روسا و سرپرستان واحدها می شد، جمع آوری گردید. جهت وزن دهی شاخص ها و اولویت بندی برنامه ها بترتیب از تکنیک های AHP و TOPSIS در محیط فازی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که از بین برنامه های بهبود استخراج شده، برنامه «استقرار سیستم مدیریت دانش» اولویت دار ترین برنامه جهت اجرا محسوب می شود. برنامه های «توسعه نظام پیشنهادات»، «بازنگری برنامه استراتژیک»، «استقرار سیستم مدیریت ارتباط با مشتری» و «طراحی نظام جامع انگیزشی کارکنان» نیز بترتیب با اهمیت ترین برنامه ها در راستای حرکت آن سازمان به سمت توانمندسازی سازمانی بوده و سایر برنامه ها در اولویت های بعدی هستند.