تغییرات مورفولوژیک بافت کلیه پس از تزریق نانوذرات طلای بیولوژیک در موش های صحرایی نژاد ویستار

نانوذرات طلا در زمینه ی پزشکی دارای کاربردهای متفاوتی هستند. اگرچه خصوصیات نانوذرات تولید شده به روش شیمیایی مورد بررسی قرار گرفته است، با این وجود خصوصیات نانوذراتی که به روش زیستی تولید شده اند، هنوز به خوبی مورد ارزیابی و پژوهش قرار گرفته نشده است. بنابراین، مطالعه اخیر برروی ارزیابی اثرات سمیت سلولی نانوذرات طلای تولید شده به روش زیستی بر روی کلیه موش صحرایی انجام شد. پس از تهیه نانوذره طلای زیستی از باکتری Bacillus subtilis و استریلیزاسیون محلول، نانوذرات در دوزهای  سمی و غیر سمی محاسبه شده و به روش درون صفاقی در دو دوز به فاصله 48 ساعت به موش های صحرایی تزریق شد. سپس بعد از 24 ساعت نمونه گیری بافتی انجام و بررسی بافت شناسی صورت گرفت. تزریق نانوذرات در دوز غیر سمی سبب کوچک شدگی و فشردگی در تعداد اندکی از گلومرول ها شد. اما سایر یافته ها نرمال می باشند. تزریق نانوذرات در دوز سمی سبب کاهش تعداد گلومرول ها در بعضی از نواحی شد. در فضای ادراری بزرگ شدگی و اتساع دیده شد. همچنین برخی گلومرول ها دارای اندازه کوچکتر و جمع شدگی می باشند. لوله های کلیوی مشکل خاصی را نشان نداده ولی میزانی پرخونی در فضای بینابینی آنها قابل رویت است. استفاده از نانوذرات زیستی طلا در مقایسه با انواع غیرزیستی سمیت کمتری داشته و سمیت آنها وابسته به دوز می باشد.