اثرات کشندگی حشره کش های کلوتیانیدین، تبوفنوزاید و فلوپیرادیفوران روی تخم، لارو سن دوم، لارو سن سوم و شفیره بالتوری سبز Chrysoperlacarnea

بالتوری سبز (Neu., Chrysopidae)Chrysoperla carnea یکی از مهمترین شکارگرهای شته ها، شپشک ها، تریپس ها و سفیدبالک ها می باشد علاوه بر این، از تخم، لاروهای جوان و شفیره پولکداران و کنه ها تغذیه می کند اما در هنگام مبارزه شیمیایی علیه آفات مختلف، بالتوری سبز نیز تحت تاثیر سموم مختلف کشاورزی قرار می گیرد. در پژوهش جاری، اثرات کشندگی حشره کش های کلوتیانیدین، تبوفنوزاید و فلوپیرادیفوران روی تخم، لارو سن دوم، لارو سن سوم و شفیره بالتوری مورد مطالعه قرار گرفت. زیست سنجی تخم و شفیره بالتوری سبز با روش غوطه وری، ولی لاروهای سن دوم و سوم با روش تماسی انجام شد. آزمایشات در شرایط قابل کنترل، دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 16:8 ساعت (روشنایی:تاریکی) صورت گرفت. میزان LC50برآورد شده برای حشره کش های کلوتیانیدین، تبوفنوزاید و فلوپیرادیفورانروی تخم بالتوری سبز به ترتیب 41/23،95/1048 و 95/774میلی گرم بر لیتر ، روی لارو سن دوم47/12، 64/476و 78/761میلی گرم بر لیتر، روی لارو سن سوم47/23 ، 35/490 و 09/855میلی گرم بر لیتر و روی مرحله شفیرگیبه ترتیب 41/37، 95/1401 و 82/796بودند. در میان مراحل زیستی قبل از بلوغ، حشره کش کلوتیانیدین، بیشترین اثر منفی را در مقایسه با حشره کش های تبوفنوزاید و فلوپیرادیفوران را به خود اختصاص داد. لذا با توجه به نتایج این پژوهش در صورت تایید آزمایشات مزرعه ای از حشره کش های تبوفنوزاید و فلوپیرادیفوران می توان در برنامه های IPM تحت کاربرد بالتوری سبز استفاده کرد.