کاهش تاثیرات جزایر حرارتی شهری بر سلامت انسان ها از طریق تغییرات فرم شهری در اقلیم گرم و خشک شهر مشهد (نمونه موردی الگوی بافت شطرنجی محله شاهد و بافت ارگانیک محله پاچنار)

افزایش موج گرما در شهرها سبب گردیده تا مشکلات عدیده ای برای سلامت انسان ها به وجود آید. کاهش مشکلات زیست محیطی از طریق تقلیل دمای محیط و درنتیجه ارتقا سلامت انسان ها از مهم ترین دغدغه ها در عصر حاضر است که می توان به وسیله تغییرات فرم های شهری و عناصر محیطی به آن دست یافت.

در این پژوهش از روش شبیه سازی مجموعه نرم افزار Envi-Met و Leonardo استفاده شده است.

یافته ها: 

یافته ها حاکی از آن است که هرچقدر نسبت ارتفاع به عرض بیشتر شود، دسترسی نور خورشید به محیط کمتر می شود و درنتیجه دمای محیط کاهش می یابد. همچنین سایه اندازی ناشی از نسبت (H/w)، وجود گیاهان و باد در دره های شهری می تواند دمای محیط را کاهش دهد. علاوه بر آن کاهش سطوح نفوذناپذیر پوشش های شهری و وجود مصالح با آلبدوی بالا، باعث افزایش در تبخیر و تعرق می شود که شرایط خنک تر شدن محیط های شهری را مهیا می کند و سبب کاهش تاثیرات نامطلوب گرمای شهری بر سلامت انسان می شود.

بحث و نتیجه گیری:

 می توان نتیجه گرفت که ایجاد سایه اندازی از طریق ترکیب پوشش گیاهی و همچنین ایجاد تغییرات متنوع در ساختارهای ارتفاع به عرض (H/w) که هم سایه اندازی را افزایش دهد و هم در بخش هایی راه را برای انتشار گرمای محیط بازنماید، می تواند در کاهش دمای محیط و سطوح، تاثیرگذار باشد. همچنین استفاده از سطوح شهری نفوذپذیر و انتخاب مصالح جداره های ساختمان ها با بازتابش کم در جذب کمتر نور خورشید تاثیرگذار است و می تواند شدت جزایر حرارتی شهری را کاهش دهد.