اثر سطوح مختلف کود نیتروژن روی واکنش تابعی پشه شکارگر Aphidoletes aphidimyza در تغذیه از شته جالیز Aphis gossypii

 واکنش تابعی یکی از اجزای مهم در روابط شکارگر- شکار می باشد. این واکنش رفتاری می تواند تحت تاثیر عوامل مختلف مانند کیفیت گیاهان میزبان قرار گیرد. در این پژوهش، واکنش تابعی لاروهای پشه  شکارگر Aphidoletes aphidimyza نسبت به شته جالیز پرورش یافته روی گیاهان خیار تغذیه شده با مقادیر مختلف نیتروژن (صفر، 100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار) بررسی شد. آزمایش در دمای 1 ± 25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5 ± 60 درصد و دوره نوری  8 :16 (تاریکی: روشنایی) ساعت انجام شد. تراکم های مختلفی (دو، چهار، شش، هشت، 12، 16و 24) از پوره های دو و سه روزه ی شته جالیز به صورت جداگانه در هفت تکرار در اختیار لاروهای چهار روزه پشه شکارگر قرار گرفت. تعداد طعمه های خورده شده بعد از 18 ساعت شمارش و ثبت شد. تعیین نوع واکنش تابعی و تخمین پارامتر‏های آن به ترتیب با استفاده از رگرسیون لجستیک و رگرسیون غیرخطی در نرم افزار SAS انجام شد. واکنش تابعی شکارگر در تمام تیمارها از نوع دوم بود. نرخ حمله شکارگر در تیمارهای مختلف بین 0623/0 تا 1512/0 بر ساعت و زمان دستیابی آن بین 4646/1 تا 8716/1 ساعت متغیر بود. بیش ترین مقدار عددی نرخ حمله و کمترین مقدار عددی زمان دستیابی شکارگر در تیمار 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. این پژوهش نشان داد که افزودن کود نیتروژن به خاک در کشت خیار می تواند توانایی شکارگری پشه A. aphidimyza را روی شته جالیز بهبود بخشد. با این حال، درک جزییات بیشتر از اثرات سطوح مختلف کود نیتروژن در برهم کنش های گیاه خیار- شته جالیز- پشه شکارگر نیازمند انجام مطالعات بیشتری است.