توحید و شرک در مذهب کلامی سلفیه و امامیه

مسلمانان در بسیاری از موضوعات اعتقادی، فقهی و اخلاقی آرای مشترک دارند. در این مقاله کوشش شده با پرداختن به یکی از اصول مشترک مذاهب کلامی و نیز ارایه تفسیر و تبیین مذاهب از مهم ترین مسئله اعتقادی یعنی توحید، این حقیقت را گوشزد کند که همه شرایع آسمانی بر توحید استوارند و مسلمانان نیز با ندای توحید از هرگونه شرک و دوگانه پرستی تبری می جویند. این تحقیق توصیفی تحلیلی است و با توجه به نوع تحقیق به صورت کتابخانه ای انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان  می دهد بر خلاف آیات و روایاتی که انسان ها را به توحید دعوت می کنند و توسل و شفاعت را از مصادیق عبادت و موجب قرب الهی می دانند، «وهابیت» توسل و شفاعت از اولیای خدا را با اصل توحید در عبادت منافی می داند، به همین جهت ابن تیمیه طلب شفاعت از اولیا و توسل و استمداد از ارواح مقدسه را عبادت آن ها تصور می کند، و از این رو همه مسلمانان عالم را، غیر از کسانی که مثل او فکر می کنند، مشرک و کافر می داند. همین موضوع موجب بروز اختلافی شدید در بین امت اسلامی شده و توحیدی که بهترین وسیله برای وحدت امت اسلامی می تواند باشد به ابزاری برای تفرقه تبدیل گردیده است.تنها راه برای رسیدن به کمال و قرب الهی و وحدت بین مسلمین، گرد آمدن دور حبل الله و توحید است که انبیا نیز برای همین هدف مبعوث شده اند.