مقایسه اثربخشی توان بخشی تقویت توجه و تقویت حافظه بر سیالی کلامی و سرعت پردازش اطلاعات دانش آموزان نارساخوان

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی توان بخشی تقویت توجه و تقویت حافظه بر سیالی کلامی و سرعت پردازش اطلاعات دانش آموزان نارساخوان بود. این مطالعه کمی برحسب هدف کاربردی و روش گرد آوری میدانی بود که به روش نیمه آزمایشی صورت گرفت. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان (150 نفر؛ 70 دختر و 80 پسر) نارساخوان مراجعه کننده به مرکز اختلالات یادگیری خیامی شهر نیشابور در نیمه اول سال 1398 بود. نمونه آماری (43 نفر؛ 21 دختر و 22 پسر) به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و در سه گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه 14 نفر). شرکت کنندگان با کمک پرسشنامه های استاندارد خواندن و نارساخوانی نما (جهت ارزیابی نارساخوانی)، آزمون نشانه های حروف و نشانه های مقوله سیالی کلامی (جهت ارزیابی سیالی کلامی) و مقیاس هوش وکسلر کودکان (WISC) در مرحله قبل- بعد و سه ماه بعد مورد آزمون قرار گرفتند. سپس، متغیرهای مستقل برای دو گروه آزمایش اجرا شد. داده ها براساس تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر در نرم افزار 24-SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. در پایان دوره درمان و سه ماه بعدازآن، شرکت کنندگان مورد پس آزمون و آزمون پیگیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد در سیالی کلامی گروه توان بخشی شناختی مبتنی بر تقویت توجه با تفاوت میانگین 92/13 و رویکرد توان بخشی شناختی مبتنی بر تقویت حافظه کاری با تفاوت میانگین 34/8 با گروه کنترل تفاوت معنادار نشان دادند (05/0<P). در خصوص سرعت پردازش اطلاعات گروه توان بخشی شناختی مبتنی بر تقویت توجه با تفاوت میانگین 65/9 و رویکرد توان بخشی شناختی مبتنی بر تقویت حافظه کاری با تفاوت میانگین 99/11 با گروه کنترل تفاوت معنادار داشت (05/0<P)؛ بنابراین براساس یافته ها، توان بخشی شناختی مبتنی بر توجه و تقویت حافظه کاری در بهبود سیالی کلامی و سرعت پردازش اطلاعات در دانش آموزان نارساخوان اثربخش هستند.