تحلیل عوامل روان شناختی پدیده طرد شدگی از ورزش

پژوهش حاضر تحلیل عوامل روان شناختی پدیده طرد شدگی از ورزش (مطالعه موردی: ادارات ورزش و جوانان غرب کشور) بود. این پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و از حیث شیوه گردآوری داده ها، توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش را کارکنان ادارات ورزش و جوانان شهرهای کرمانشاه، ایلام، سنندج و همدان (n=250) تشکیل دادند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران برابر با 152 نفر محاسبه و به منظور جلوگیری از افت نمونه ، 200 پرسش نامه به صورت تصادفی طبقه ای توزیع شد. در این پژوهش از پرسش نامه های محقق ساخته استفاده شد. پرسش نامه بر اساس مقیاس 5 ارزشی لیکرت تنظیم شده بود. برای بررسی روایی صوری از نظر ده تن از اساتید مدیریت ورزشی بهره گرفته شد و برای روایی محتوایی سیوال های پرسش نامه از مدل لاشه استفاده شد. همچنین پایایی پرسش نامه به وسیله آزمون آلفای کرونباخ بررسی شد. نتایج نشان داد بین طردشدگی و عوامل روان شناختی (610/0-) همبستگی وجود دارد. همچنین بیشترین تاثیر مستقیم مربوط به عوامل روان شناختی-طرد شدگی و کمترین تاثیر مستقیم مربوط به عوامل اجتماعی-عوامل روان شناختی است. لذا مدیران وزارت ورزش و جوانان بایستی جهت جلوگیری از طردشدگی بیشترین تلاش را برای ایجاد جو صمیمیت و همدلی در بین کارکنان به کار ببندند تا با کاهش ادراک طردشدگی در کارکنان بی نزاکتی و عواقب مرتبط بر آن در محیط کار کاهش یابد.