رابطه بین خودکارآمدی و سلامت روان با سواد سلامت در بیماران دیابتی در شهر کازرون ، شیراز ، ایران

دیابت و کنترل آن متاثر از شبکه پیچیده ای از  عوامل روانی ، رفتاری، نگرش و  مراقبت های سلامتی است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین سلامت روان و خودکارآمدی باسواد سلامت  دربیماران دیابتی نوع دو انجام شد.

 این مطالعه از نوع تحلیلی همبستگی بود که بر روی 60نفراز بیماران دیابتی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی ودرمانی شهر کازرون در سال 1397انجام شد .نمونه ها با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند .جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه  مشخصات فردی  ، مقیاسخودکارآمدی عمومی(GSES) شرر و همکاران ،سواد سلامت منتظری وهمکاران  (HELA) و پرسشنامه سلامت روان کیز  (MHC-SF)است .تجزیه و تحلیل داده ها در APSS v21 و از آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام گردید (P<0.01).
.

سلامت روان با سواد سلامت رابطه مثبت و معناداری دارد (p <0.001) بنابراین ، افراد با سلامت روان بهتر سطح سواد سلامت خود را بهتر ارزیابی می کنند. با این حال ، هیچ ارتباطی بین خودکارآمدی و سواد سلامت یافت نشد (r = -0.19 p> 0.001) ، علاوه بر این ، نتایج رگرسیون نشان داد که سلامت روان می تواند 54 درصد واریانس سواد سلامت را پیش بینی کند (R2= 0.54, p <0.001). .

. نتایج این مطالعه نشان داد که بهبود سلامت روان، افزایش سواد سلامت در بیماران دیابتی را درپی دارد که این امر می تواند در مقابله با مشکلات به فرد کمک کند.