سنجش آمادگی و امکان سنجی پیاده سازی زیرساخت داده های مکانی- سازمانی در جهاد کشاورزی استان آذربایجان غربی

زیرساخت داده های مکانی (SDI) Spatial Data Infrastructure به مجموعه ای پایه از فناوری ها، سیاست گذاری ها و ترتیبات سازمانی اطلاق می گردد که بستری را جهت به اشتراک گذاشتن اطلاعات مکانی برای کاربران در تمامی سطوح سازمانی تا ملی و بین المللی ایجاد می کند. تحقیق حاضر به لحاظ ماهیت و روش توصیفی- تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی است و نمونه آماری واحد های کلیدی موثر در SDI  می باشد. به منظور مطالعه و ارزیابی سازمان جهاد کشاورزی استان آذربایجان غربی از نظر پیاده سازی SDI، ابتدا عوامل و موارد موثر در اجرا و پیاده سازی موفق SDI سازمانی شناسایی شده و در قالب پرسشنامه ای طی انجام مصاحبه های تخصصی جمع آوری شد. پس از جمع آوری اطلاعات از تحلیل های شبکه ای استفاده شده و این معیارها مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج این قسمت بیانگر این مهم است که به ترتیب متغیرهای مرتبط با موجودیت داده های مکانی، انگیزش، مهارت، ادراک، سیاست، منابع مالی، ساختار سازمانی، فناوری، منابع انسانی و وضعیت اطلاعاتی بالاترین رتبه را به خود اختصاص داده اند. نتایج کلی تحقیق نیز نشان می دهد که در سطح سازمان آگاهی و ادراک نسبت به SDI پایین است و همچنین نبود سیاست و دستورالعمل های مشخص برای تولید داده و ذخیره سازی و اشترک گذاری داده یکی از چالش های مهم این سازمان است. با این حال وجود انگیزه بالا و بستر های مخابراتی برای تبادل داده بین سازمان ها و سیستم های کامپیوتری مناسب از نقاط قوت بسیار مهم برای پیاده سازی موفقیت آمیز SDI می باشد. در ادامه با استفاده از مقیاس لیکرت امکان پیاده سازی موفقیت آمیز بودن SDI مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که حداقل شانس پیاده سازی SDI در حالت بدبینانه 7/60 درصد و در حالت خوش بینانه 37/85 درصد می باشد. جمع بندی حاصل از نتایج شناخت نیازسنجی و امکان سنجی نشان می دهد که با توجه به شرایط زمینه ی استقرار SDI در سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان غربی فراهم می باشد.