بررسی تاثیر عوامل متفاوت فیزیکی- شیمیایی بر مکانیسم جذب بلور ویوله با استفاده از نانولوله های کربنی گرافن اکسید و امکان بازیافت مجدد آن ها

در این پژوهش از نانو ساختارهای کربنی به عنوان جاذب استفاده شده است. به این منظور گرافن اکسید به روش هامر ساخته شد، و اکسیداسیون گرافیت و لایه لایه شدن آن به وسیله پرمنگنات پتاسیم در حضور اسیدسولفوریک (همراه با تری متوکسی سیلان) اصلاح شد. همچنین، نانولوله های کربنی چندجداره توسط گروه های کربوکسیلی با حضور اسیدکلروسولفونیک و پیریدین در حمام یخ مخلوط شده و عامل دار شدند. سپس با استفاده از آنالیزهای FT-IR و SEM شناسایی شده و برای حذف ماده رنگی بلور ویوله از محلول آبی، مورد بررسی قرار گرفت. سپس تاثیر پارامترهای pH، مقدار اولیه ی جاذب و غلظت اولیه ی آنالیت در فرایند جذب بررسی شد. داده های به دست آمده با مدل های متفاوت سینتیکی و هم دماهای متفاوت تطبیق داده شده و در هر مورد، پارامترهای معادله مربوطه گزارش شد. همچنین، قدرت بازیافت جاذب سنتز شده و قابلیت استفاده ی مجدد از آن نیز بررسی شد. نتیجه ها بیانگر آن است که، جاذب نانولوله کربنی اصلاح شده با اسیدسولفونیک دارای کارایی بهتری نسبت به جاذب گرافن اکسید اصلاح شده با اسیدسولفونیک است.