آنالیز حساسیت عوامل هیدرولیکی موثر بر مکش ناگهانی آلودگی در شرایط گذرا

کیفیت آب حین عبور از خطوط انتقال، بر اثر فرآیندهای پیچیده فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی دستخوش تغییرات مهمی می شود. یکی از این فرآیندها که در سالهای اخیر توجه محققین را به خود جلب کرده است، مکش ناگهانی آلودگی بر اثر جریان گذرا می باشد. موج فشار منفی ضربه قوچ در لحظاتی که به نقاط آسیب سازه ای همچون نشت برسد، منجر به مکش ناگهانی آلودگی از فضای اطراف نشت به جریان درون لوله می شود که می تواند سلامت جامعه را بخطر بیاندازد. هدف این پژوهش تعیین نحوه اثرگذاری عوامل هیدرولیکی بر ماندگاری فشار منفی و بزرگی فشار منفی و متعاقبا حجم مکش آلودگی در یک سیستم مخزن-لوله-شیر با نشت می باشد. در این پژوهش برای مدلسازی جریان گذرا از روش اولری مشخصه ها استفاده شد. کل حجم آلودگی ورودی از محل نشت که برگرفته از حل لاگرانژی معادله انتقال آلودگیست، به عنوان ملاک مقایسه برای حالت های گوناگون اتخاذ شده است. حجم ورود آلودگی در قالب مثالهای عددی مختلفی بررسی گردید. نتایج در قالب گراف هایی که بیانگر اثر هر عامل در حجم ورود آلودگی می باشد، ارایه گردید. نتایج حاکی از آنست که حجم مکش آلودگی بیشترین حساسیت را به بزرگی فشار منفی در محل نشت دارد. در مدل ارایه شده فشار مخزن، سرعت سیال درون لوله، سرعت موج فشاری، قطر لوله، قطر نشت و مکان نشت به ترتیب اولویت عوامل هیدرولیکی تاثیرگذار در مکش ناگهانی آلودگی هستند. بررسی اندرکنش این عوامل در حجم مکش آلودگی به عنوان موضوعی برای پژوهش های آتی قابل طرح است.