تاثیر یک جلسه فعالیت هوازی و بی هوازی بر سطوح آدیپوکاین ها و مولکول های چسبان در زنان جوان

برخی مولکول های چسبان و آدیپوکاین ها میانجی های فرایندهای التهابی آتروسکلروتیک هستند و غلظت خونی این مواد با خطر بیماری قلبی عروقی ارتباط دارد. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر حاد دو نوع فعالیت هوازی (آزمون کوپر) و بی هوازی (آزمون رست) بر سطوح ICAM1، VCAM1، ای سلکتین، پی سلکتین، ال سلکتین، اپلین، امنتین و فیبرینوژن بود. 17 زن جوان چاق و سالم به طور تصادفی به دو گروه هوازی و بی هوازی تقسیم شدند. قبل و بعد از اجرای آزمون های مربوطه خونگیری از آنها به عمل آمد. از روش الایزا برای سنجش متغیرهای وابسته استفاده شد. تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که فقط سطوح ال سلکتین پس از آزمون کوپر و سطوح فیبرینوژن پس از هر دو آزمون کاهش معنی داری داشتند (P≤0/05). بقیه متغیرها تغییرات درون گروهی معنی داری نداشتند، همچنین تغییرات هیچکدام از متغیرها بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (P>0/05). به طور کلی اجرای آزمون های رست و کوپر باعث افزایش آدیپوکاین ها و مولکول های چسبان آتروژنیک در زنان جوان چاق نمی شود که می تواند پاسخ مطلوبی در جهت کاهش خطر حمله قلبی در حین ورزش باشد.