تاثیر کربنات و کربنات زدائی بر راندمان رفع آلاینده سرب از کائولینیت کربنات دار در فرایند الکتروسینتیک با نگرش ویژه بر نتایج آزمایش پراش پرتو ایکس

روش الکتروسینتیک یکی از روش های رفع آلودگی از خاک های آلوده به فلز سنگین است. از سوی دیگر، حضور کربنات در خاک ها موجب کاهش راندمان روش الکتروسینتیک می شود. هدف این پژوهش، مطالعه تاثیر میزان کربنات و کربنات زدایی بر افزایش راندمان رفع آلاینده فلز سنگین سرب از کایولینیت کربنات دار در فرایند الکتروسینتیک می باشد. در این راستا نمونه ی رسی کایولینیت حاوی 4% کربنات طبیعی انتخاب و تحت فرایند کربنات زدایی قرار گرفته است. سپس به منظور مطالعه نگهداشت آلاینده سرب در نمونه های کایولینیت حاوی درصدهای مختلف کربنات، آزمایش جذب بر روی نمونه های کایولینیت حاوی 4%، 2% و 0% کربنات که با غلظت های مختلف آلاینده سرب آلوده شدند، انجام گرفت. همچنین نمونه های کایولینیت فوق با غلظت cmol/kg-soil 10 آلاینده سرب تحت فرایند رفع آلودگی به روش الکتروسینتیک قرار گرفتند. به منظور بررسی صحت نتایج رفع آلودگی و بررسی تغییرات ریزساختاری، در کلیه مراحل، آزمایش جذب اتمی (AAS) و پراش پرتو ایکس (XRD) بر روی نمونه های مورد آزمایش شده انجام گرفت. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، کاهش 4% کربنات منجر به تجمع آلاینده در قطعه نزدیک به کاتد (قطعه پنجم) و افزایش 162 درصدی بازده فرایند الکتروسینتیک شده و به لحاظ ریزساختاری نیز کاهش 32 درصدی در شدت قله نظیر کایولینیت مشاهده شده است. همچنین نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد که سه عامل شامل مهاجرت آلاینده فلز سنگین به سمت قطب منفی (کاتد)، تغییرات pH و درصد رطوبت از عوامل اصلی در تعیین راندمان حذف آلاینده فلز سنگین از نمونه کایولینیت مورد مطالعه می باشند.