مقایسه وکیوم تراپی و پانسمان های نوین بر ترمیم زخم در افراد مبتلا به زخم پای دیابتی

دیابت ابتلا به زخم پای دیابتی، بیمار را در معرض خطر قطع عضو قرار می دهد. یکی از درمانهای رایج برای جلوگیری از قطع اندام، استفاده از پانسمان یا روش های درمانی مناسب است. هدف این مطالعه مقایسه دو روش وکیوم تراپی و پانسمان نوین بر ترمیم زخم در افراد مبتلا به زخم پای دیابتی است.

این پژوهش توصیفی مقایسه ای از نوع مقطعی روی 140 بیمار مبتلا به زخم پای دیابتی درجه 2 و 3 مراجعه کننده به بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1398 انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه دو بخشی مشخصات دموگرافیک و چک لیست بررسی زخم در ابتدای مطالعه و سپس تا 4 هفته(هفته ای یکبار) جمع آوری شد. برای سنجش درجه زخم از معیار وگنر استفاده شد. انواع پانسمان های نوین در مطالعه حاضر شامل فوم، هیدروکلویید، هیدروژل، آلژینات و هیدروفیلم است که بر اساس نیاز بیمار و شرایط زخم استفاده شد و منظور از وکیوم تراپی دستگاه وکیوم ساخت ایران می باشد. در پایان تغییرات عمق، ترشحات، شکل، اندازه و درجه زخم در دو گروه مقایسه شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ی22 و آمارهای توصیفی و استنباطی تحلیل شد.

تغییرات میانگین مساحت، ترشحات، عمق و درجه زخم در طول دوره درمان (4 هفته) در دو گروه نسبت به قبل معنا دار شد. (0/05>p). در مقایسه دو روش مشخص شد که روش وکیوم تراپی نسبت به پانسمان نوین کارآیی بهتری در بهبود و ترمیم زخم دارد.

نتایج بیانگر این بود که دو روش وکیوم تراپی و پانسمان نوین در بهبود زخم پای دیابتی تاثیر دارد اما وکیوم تراپی در مقایسه با پانسمان نوین می تواند باعث بهبودی بهتر و سریع تر زخم پای دیابتی شود. پس با در نظر گرفتن این مسئله که افراد مبتلا به دیابت به عنوان قشر آسیب پذیر، نیاز به برنامه ریزی آموزشی و خدمات مشاوره ای، در زمینه درمان و بهبودی دارند، و با توجه به اینکه پرستاران اصلی ترین افراد جهت فراهم کردن خدمات مورد نیاز در زمینه ی برنامه ریزی و مراقبت از بیمار با زخم دیابتی تلقی می شوند، پرستار می تواند در شروع روند درمان نقش کلیدی در راهنمایی بیمار جهت انتخاب روش درمانی متناسب با نوع زخمش داشته باشد