تاثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر رنج مراقبتی مادران نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه تنفسی بیمارستان های شهر ساری

 بستری نوزاد در بخش مراقبت های ویژه ممکن است خانواده، خصوصا مادر را با چالش های زیادی روبه رو کند؛ طوری که خانواده در مواجهه با آن دچار ضربه و شوک شود. خودمراقبتی به عنوان یک فاکتور بارز در سلامت جسم و روان، در تطابق مادران با بیماری فرزندشان موثر است؛ بنابراین این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر رنج مراقبتی مادران نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه تنفسی بیمارستان های شهر ساری انجام شد. 

این مطالعه از نوع تجربی، روی 64 نفر از مادران نوزادان بستری که رضایت نامه کتبی را آگاهانه امضا کرده بودند، در بخش مراقبت های ویژه تنفسی بیمارستان های شهر ساری در سال 1398 انجام شده است. نمونه گیری به شیوه در دسترس و به صورت تصادفی ساده بود و نمونه ‍ ها به دو گروه آزمایش (32 نفر) و کنترل (32 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش برنامه آموزش خودمراقبتی معنوی را در طی شش جلسه 60دقیقه ای به صورت یک روز در میان دریافت کردند. داده ها با استفاده از پرسش نامه جمعیت شناختی و مقیاس 22سوالی رنج (CBC) جمع آوری و در نرم افزار SPSS نسخه 25 وارد شد. سپس از آزمون های آماری تی مستقل، کای اسکویر، فیشر و تحلیل کوواریانس استفاده شد.

میانگین رنج مراقبتی قبل از مداخله در گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 4/51±65/46، 7/29±62/68 بود که آزمون تی زوجی اختلاف معنی داری را نشان نداد (0/07=P). میانگین رنج مراقبتی بعد از مداخله به ترتیب 6/47±43/47 و 6/73±60/59 بود که آزمون تی زوجی اختلاف معنی داری را نشان داد (0/01>P). 

نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش خودمراقبتی معنوی موجب کاهش رنج مراقبتی مادران می شود؛ بنابراین کاربرد آن برای همه مراقبین پیشنهاد می شود.