بررسی ارزش بالینی سیتوکراتین 19 در تشخیص سرطان پستان

شیوع رو‌به افزایش و میزان بالای مرگ ناشی از سرطان پستان ضرورت شناخت ساز و کار مولکولی را به امری مهم مبدل ساخته است. از آنجا که درگیری غدد لنفاوی زیر بغل یک عامل پیش‌گویی‌کننده مهم محسوب می‌شود لذا شناسایی بیومارکرهای اختصاصی برای تشخیص زودهنگام درگیری غدد لنفاوی در بیماران مبتلا به سرطان پستان می‌تواند میزان پاسخ به درمان و در نهایت شانس بقا در بیماران را افزایش دهد.

در این مطالعه تعداد 54 غده لنفاوی نگهبان منفی بر اساس جواب پاتولوژی و 106 غده لنفاوی نگهبان با درگیری متاستاتیک از نمونه‌های پارافینه مورد بررسی قرار گرفت. مارکر سیتوکراتین19 (CK19) به‌عنوان نشانگر متاستاز در غدد لنفاوی استفاده شد و میزان بیان آن توسط تکنیک Real-time PCR)qPCR) و روش کمیت‌سنجی مطلق ارزیابی شد.

با تحلیل نتایج به‌دست آمده از دو گروه بیماران دارای غدد لنفاوی مثبت و منفی مشخص شد که بیان سیتوکراتین19 در نمونه‌های مثبت نسبت‌به نمونه‌های منفی افزایش‌یافته است (005/0=P) همچنین سطح زیر منحنیROC (AUC) با 006/0=P معنی‌دار بود. با توجه بهCUT OFF 250، اختصاصیت و حساسیت به‌دست آمده برای سیتوکراتین19 به‌ترتیب 63% و 89% می‌باشد. نتایج به‌دست آمده نشان‌دهنده این است که مقادیر بالاتر سیتوکراتین19 با عمق تهاجم (T) بیشتر، درگیری گره لنفاوی نگهبان و مرحله بالاتر بیماری مرتبط است.

نتیجه‌گیری:

 به‌منظور کاهش نتایج منفی کاذب سنجش همزمان سیتوکراتین19 در کنار روش‌های متداول تشخیصی حین عمل توصیه می‌شود.