قابلیت های نقوش اسلامی در گرافیک شهرهای اسلامی در دوران معاصر

نقوش اسلامی، مجموعه ای از نقش ها و عناصر تصویری هستند که به تدریج، شکل طبیعت گرایی خود را از دست داده و به شکل مجرد تداوم یافته اند و به مرور زمان بر تنوع، ظرافت و پیچیدگی های آن ها افزوده شده است. از اساسی ترین اصول این نقوش، انتزاع، تجرد و تکرار موزون کامل سطوح است. ظرفیت و کارکرد فرهنگی و دینی این نقوش به صورتی است که ، به راحتی، بعد از قرن ها در حوزه های مختلف قابلیت استفاده را داشته باشند. این نقوش با تکیه بر غنای تحسین برانگیز در فرم و معنا در عرصه های مختلف توانسته حامل ارزش های والای معنوی برای مخاطبان باشد. بی شک، به کارگیری عناصری که دارای معیارهای زیباشناسانه و باهویت هستند، در زیباسازی، مبلمان شهری، شهروندان را به حفظ هویت و دین سوق می دهد. در دوران معاصر یکی از هنرهایی که توانسته تاثیر به سزایی در ارتقای فرهنگ بصری و فکری شهروندان بگذارد، گرافیک محیطی است. این پژوهش، به مطالعه قابلیت های نقوش اسلامی می پردازد؛ تا به این پرسش ها پاسخ دهد: نقوش اسلامی دارای چه قابلیت های بصری و مفهومی می باشند؟ و گرافیک شهری به چه صورت از نقوش تزیینی اسلامی بهره می برد؟ این پژوهش سعی دارد، تا قابلیت های نقوش اسلامی و تاثیر آن در گرافیک شهرهای اسلامی دوران معاصر را مورد کنکاش قرار دهد. روش تحقیق توصیفی، تحلیلی است و جمع آوری مطالب و اطلاعات به صورت کتابخانه ای می باشد. بر اساس بررسی های انجام شده، نتایج به دست آمده حاکی از آن است که، با توجه به کیفیت بصری و مفاهیم نهفته در نقوش اسلامی، استفاده و بهره گیری از این نقوش در زیباسازی محیط شهری و گرافیک شهرهای اسلامی می تواند به انتقال اندیشه اسلامی و هویت بصری اسلامی بیانجامد.