تاثیر توانبخشی شناختی بر کیفیت زندگی، انعطاف پذیری روانشناختی و نگرانی سلامتی در مبتلایان به اختلال پانیک

اختلال پانیک دارای نشانه های هیجانی، جسمانی و شناختی زیادی است و مبتلایان به آن دچار افت سلامت می شوند. از آنجایی که یکی از روش های موثر در بهبود ویژگی های مرتبط با سلامت برنامه توانبخشی شناختی است، پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر توانبخشی شناختی بر کیفیت زندگی، انعطاف پذیری روانشناختی و نگرانی سلامتی در مبتلایان به اختلال پانیک انجام شد.

مطالعه حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش مبتلایان به اختلال پانیک شهر اهواز در سال 1399 بودند. تعداد 40 نفر پس از بررسی ملاک های ورود به مطالعه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 45 دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) با روش توانبخشی شناختی آموزش دید و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزارهای پژوهش مقیاس کیفیت زندگی، پرسشنامه انعطاف پذیری روانشناختی و خرده مقیاس نگرانی سلامتی در مقیاس افکار اضطرابی بودند. داده ها با آزمون های آماری مناسب در
تحلیل شدند.

یافته ها نشان داد که گروه های آزمایش و کنترل از نظر جنسیت، تحصیلات، سن و تاهل تفاوت معناداری نداشتند (P>0/05). همچنین، گروه ها در مرحله پیش آزمون از نظر کیفیت زندگی، انعطاف پذیری روانشناختی و نگرانی سلامتی تفاوت معناداری نداشتند (P>0/05)، اما در مرحله پس آزمون از نظر متغیرهای کیفیت زندگی، انعطاف پذیری روانشناختی و نگرانی سلامتی تفاوت معناداری داشتند (P<0/001). برنامه توانبخشی شناختی باعث افزایش معنادار کیفیت زندگی و انعطاف پذیری روانشناختی و کاهش معنادار نگرانی سلامتی در مبتلایان به اختلال پانیک شد (P<0/001).

نتایج نشان دهنده اثربخشی برنامه توانبخشی شناختی بر کیفیت زندگی و انعطاف پذیری روانشناختی و کاهش نگرانی سلامتی بود. بنابراین، درمانگران و متخصصان سلامت می توانند از روش توانبخشی شناختی در کنار سایر روش ها برای بهبود ویژگی های مرتبط با سلامت به ویژه در مبتلایان به اختلال پانیک استفاده کنند.