شکل گیری و انباشت درونزای قابلیت های فناورانه در سامانه های پیچیده (مطالعه موردی صنایع هوافضای ایران)

پیشرفت های چشمگیر در صنایع هوافضای ایران طی دهه های اخیر غیرقابل انکار است. پیشرفت هایی که علی رغم تحریم های گسترده بین المللی، از طریق تلاش های درونی حاصل شده است. بنابراین، مطالعه دستاوردهای این حوزه می تواند به عنوان الگویی برای سایر صنایع کشور بویژه صنایع دفاعی باشد. از این رو، این مقاله با بهره گیری از رویکرد پژوهش کیفی و استراتژی پژوهش مطالعه موردی به بررسی مسیر شکل گیری و انباشت قابلیت های فناورانه طراحی و ساخت موشک های بالستیک به عنوان محصولات و سامانه های پیچیده در صنعت هوافضای کشور پرداخته است. یکی از گروه های صنعتی فعال در حوزه صنایع هوافضا به عنوان مورد مطالعه انتخاب شده و در کنار مطالعه منابع علمی و اسناد مرتبط و در دسترس، مصاحبه های عمیق با مسیولین، مدیران، مشاوران و کارشناسان مرتبط با آن سازمان انجام گرفته است. مسیر شناسایی شده برای شکل گیری و انباشت قابلیت های فناورانه در گروه صنعتی مورد مطالعه مشتمل بر هشت گام و چهار نقطه عطف است. یافته های پژوهش نشانگر آن است که علی رغم وجود برخی شباهت ها با الگو های موجود در سایر صنایع و کشورها، تفاوت ها و ویژگی های متمایزکننده ای در الگوی شناسایی شده در این پژوهش وجود دارد.