مدلسازی بالندگی کارآفرینی دانشجویان در نظام آموزش عالی

هدف از پژوهش حاضر، مدلسازی بالندگی کارآفرینی دانشجویان در نظام آموزش عالی بوده، روش تحقیق ترکیبی و طرح تحقیق نیز از نوع آمیخته اکتشافی (کیفی - کمی) است. جامعه آماری در بخش کیفی مدیران، معاونان و متخصصان آموزش عالی با تخصص کارآفرینی و در بخش کمی، دانشجویان واحدهای دانشگاه آزاد تهران در تابستان 1399، بتعداد 19182 نفر بوده، در بخش کیفی با استفاده از روش گلوله برفی تا رسیدن به اشباع نظری با 15 نفر از خبرگان، مصاحبه عمیق انجام گرفته و در بخش کمی، برای سنجش مدل، پرسشنامه محقق ساخته ای با روش نمونه گیری طبقه ای نسبی در بین 384 تن از نمونه ها توزیع گردید. روایی پرسشنامه با روش صوری و محتوایی و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. داده های کیفی با روش تحلیل محتوا با نرم افزار MAXqda و داده های کمی با مدلسازی معادلات ساختاری و بکارگیری تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی با نرم افزارهای SPSS و LISREL تحلیل گردید. نتایج بخش کیفی حاکی از آن بوده که مدل بالندگی کارآفرینی دانشجویان در نظام آموزش عالی دارای سه بعد و نه مولفه بعد بشرح شایستگی های بالندگی کارآفرینی (نگرش کارآفرینی، دانش کارآفرینی، مهارت کارآفرینی)، روش های بالندگی کارآفرینی (روش های ارایه مستقیم، روش های تعاملی، روش های کاربردی- عملیاتی) و سازوکارهای بالندگی کارآفرینی (کارآفرینی در محیط واقعی، کارآفرینی در محیط مجازی، کارآفرینی در محیط دانشگاه) بوده است. نتایج بخش کمی نشان داد که تمامی ابعاد و مولفه های مدل تدوینی پژوهش، مورد تایید واقع شدند.