آسیب شناسی مراکز آموزشی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: مدارس مقطع ابتدایی منطقه 4 شهر اهواز)

فضاهای آموزشی، از مهمترین کاربریهای شهری محسوب می شود و تعیین بهینه مکان استقرار مدارس، از جمله وظایف برنامهریزان شهری است. عدم مکان گزینی صحیح کاربری های شهری خصوصا کاربری آموزشی، منجر به ناهماهنگی بین نیازها و خدمات ارایه شده از سوی کاربری ها می شود. تحقیق حاضر با هدف آسیب شناسی مراکز آموزشی (مدارس مقطع ابتدایی منطقه 4 اهواز) انجام یافته است. تحقیق حاضر به لحاظ هدف؛ کاربردی و روش بررسی آن، توصیفی - تحلیلی میباشد. متغیرهای مورد مطالعه تحقیق: کاربری مسکونی، تجاری، فرهنگی، فضای سبز، آموزش عالی، نظامی، مذهبی، ایستگاه های آتشنشانی، جایگاه های سوخت رسانی، بهداشتی- درمانی، صنایع سنگین، کارگاه ها، انبار صنایع و خیابان های اصلی میباشد. به منظور وزندهی و تعیین اندازه اثر متغیرهای مورد مطالعه در هدف نهایی تحقیق از مدل AHP استفاده شده است. برای تهیه لایه نهایی؛ با استفاده از گزینه Calculator Raster و استفاده از عملگر جمع، لایه ها به روش ه مپوشانی با یکدیگر تلفیق شده است. نتایج تحلیل AHP در ارتباط با استخراج ارزش وزنی شاخص های موثر در ارزیابی محل استقرار مدارس ابتدایی منطقه 4 شهر اهواز نشان داده است که: شاخصهای مراکز صنعتی و نظامی هرکدام با وزن 184/0  و  134/0  به عنوان مهمترین شاخصها شناخته و دارای بیشترین وزن بوده اند. نتیجه نهایی تلفیق لایه ها نیز نشان میدهد که از مجموع 15 مدرسه مقطع ابتدایی منطقه 4 شهر اهواز از نظر الگوی همجواری و سازگاری با سایر کاربریهای همجوار؛ 1 دبستان در طیف نامناسب، 3 دبستان در طیف متوسط، 5 دبستان در طیف مناسب و 6 دبستان هم در طیف کاملا مناسب قرار گرفته اند.